...

(…) Φτάνοντας στο εδώ και στο τώρα, η έκδοση ενός βιβλίου, όπως το συγκεκριμένο, με αφορμή τα χωρικά ζητήματα, μπορεί να συμβάλει δυναμικά στην (επανα)διεκδίκηση, εκτός των άλλων, και του δημόσιου χώρου της πόλης. Ενός χώρου, ζωτικού, ζωντανού, πολιτικού, κοινωνικού και πολιτισμικού, που η έννοια του «ανήκειν», δεν περικλείεται στα ατομικά συμφέροντα αλλά αναπτύσσεται μέσα από τις συλλογικές...

Το 2010, εγκαινιάστηκε μια σειρά διαλέξεων στη Θεολογική Σχολή Αθηνών με θέμα τους δεσμούς μεταξύ Ποίησης και Θεολογίας. Έλληνες ποιητές και στοχαστές εγνωσμένου βεληνεκούς έδωσαν έτσι το «παρών» στη Θεολογική Σχολή, παραδίδοντας καθένας τη δική του πρόσληψη αυτής της μακραίωνης και πολύπτυχης σχέσης. Στον ανά χείρας Τόμο περιλαμβάνονται οι διαλέξεις που δόθηκαν μέχρι και το 2023, με σκοπό να...

Μία ?μπεριστατωμένη μελέτη στ? πεδίο τ?ς Κοινωνιολογίας το? Χριστιανισμο? κα? τ?ς Θρησκείας, καθ?ς κα? στ? θεματικ? περιοχ? τ?ς Πολιτισμικ?ς Κοινωνιολογίας κα? τ?ς Θεολογίας πο? ?ρευν? τ?ν ?πίδραση τ?ς πουριτανικ?ς ?θικ?ς το? προτεσταντισμο? κα? τ?ς παράδοσης το? ρωμαιοκαθολικισμο? στ?ν ?νάπτυξη μι?ς ρασιοναλιστικ?ς ?ντίληψης τ?ς ο?κονομικ?ς ?ργάνωσης πο? ε?νόησε τ? «δυναμοποίηση κα?...

Νήψη είναι η προσοχή στους λογισμούς, στις πράξεις, στις κινήσεις. Όταν την μία ημέρα προσέχεις, παρακολουθείς τον εαυτό σου και εξετάζεις την συμπεριφορά σου, την επόμενη ημέρα θα είσαι προσεκτικότερος. Όλη η βάση είναι η προσοχή. Γι αυτό βλέπετε πόσο πρόσεχαν οι άγιοι Πατέρες! Γιατί λέγονται Νηπτικοί Πατέρες; Νηπτικοί Πατέρες σημαίνει προσεκτικοί Πατέρες. Πρόσεχαν τον εαυτό τους και έκαναν...

? ?ερή ?στορία τ?ς Παλαι?ς Διαθήκης, πού ε?ναι ? προϊστορία το? Χριστιανισμο?, δέν ε?ναι ?πλ?ς μιά ?βραϊκή ?στορία, ?λλά ε?ναι παγκόσμια ?στορία, ε?ναι ? ?στορία τ?ς ?γάπης το? Θεο?, πού δείχνει π?ς ? Θεός προετοίμασε μιά μερίδα ?νθρώπων γιά νά ?νανθρωπήση ? Υ?ός καί Λόγος το? Θεο?, ?στε νά σώση ?λο τό ?νθρώπινο γένος καί νά ?παλλάξη τόν ?νθρωπο ?πό τόν θάνατο, τήν ?μαρτία καί τόν διάβολο....

...

...

Τι είναι ο χώρος; Είναι άραγε –όπως ισχυρίζεται ο Νεύτωνας– μια πραγματική και αυθυπόστατη οντότητα, ανεξάρτητη από τα όντα που ο ίδιος εμπεριέχει, ένας χώρος δηλαδή «απόλυτος»; Ή μήπως δεν είναι μάλλον παρά –όπως διατείνεται ο Λάιμπνιτς– ένα προϊόν αφαίρεσης, η συσχέτιση των όντων ειλημμένη καθ’ αυτήν, ένας χώρος δηλαδή «σχετικός»; Η συντομότατη, όμως και μεστότατη πραγματεία Περί του πρώτου...

...

...

Ο μοναχισμός είναι ένας αρχετυπικός τρόπος ύπαρξης που τον συναντούμε σε όλες σχεδόν τις πνευματικές παραδόσεις του κόσμου, ως πρόταση ζωής για όσους αναζητούν την ένωσή τους με τον Θεό ή τη φώτιση που θα τους απελευθερώσει από το κοσμικό φρόνημα. Από τους ασκητές της Αρχαίας Ελλάδας, τους Ινδουϊστές, τους Βραχμάνους και τους Βουδιστές, μέχρι τους Σούφι, τους Δερβίσηδες, τους Ησυχαστές και τους...

Στο πλαίσιο της ανάδειξης των διαφόρων πτυχών της Ορθόδοξης Πνευματικότητας και της προσφοράς της στον σύγχρονο κόσμο, με την Πατριαρχική και Πατρική ευλογία της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος, του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου και με την συμμετοχή εκλεκτών ερευνητών θεολόγων, ιστορικών και φιλολόγων, αποφασίσαμε την εκ νέου έκδοση των θεολογικών έργων του Αγίου Γενναδίου Σχολαρίου,...

Εκείνο που έχει ίσως σημασία να δούμε σήμερα στην αποτίμηση της συγκεκριμένης εργασίας του Timothy, είναι ο τρόπος με τον οποίο η πραγμάτευση φιλοσοφικών και θεολογικών εννοιών και ιδεών μπορεί να αναδείξει ευρύτερα ζητήματα που σχετίζονται με τη θεώρηση των ιστορικών, κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών. Ακόμη και αν χρησιμοποιήσουμε εργαλεία, τα οποία μπορούν με μεγαλύτερη ή μικρότερη ασφάλεια...

Σε αυτόν τον τελευταίο τόμο που ολοκληρώνει τη σειρά των δικών του ομιλιών, ο π. Πλακίδας Deseille ανατέμνει τα ευαγγελικά αναγνώσματα των Κυριακών και ορισμένων εορτών του φθινοπώρου. Η θαυματουργική αλιεία, η ανάσταση του γιου της χήρας της Ναΐν, οι παραβολές του Σπορέως, του καλού Σαμαρείτου, του πλούσιου και του φτωχού Λαζάρου και οι εορτές της Αγίας Σκέπης, του Αγίου Δημητρίου, του Αγίου...

Θεωρούσα πάντοτε πως «ο ανεξέταστος βίος ου βιωτός». Και η φιλοσοφία, ως προσωπικός αναστοχασμός και ως πλαίσιο συνεχούς κριτικού διαλόγου με τον εαυτό μας και με τους άλλους, δεν συνιστά απλώς μια θεωρητική ζήτηση, αλλά και «τρόπο ζωής» ή «τέχνη του βίου». Οι εννοιολογικές αναλύσεις, ο διεξοδικός ορθολογικός έλεγχος των πεποιθήσεων, η προσπάθεια να διαμορφώσει κανείς μια συνολική και συνεκτική...

Η έξοδος της Μήδειας, στο ομώνυμο δράμα του Ευριπίδη, είναι δοξαστική. Φεύγει επιβιβαζόμενη στο άρμα του Ηλίου το οποίο και σέρνουν δράκοι, φωτεινή, ηρωίδα και νικήτρια. Οι δράκοι που οδηγούν το άρμα προς τα ουράνια, είναι οι νοητικοί κυματοπαλμοί που μεταφέρουν την ψυχή-Μήδεια στα αιθερικά πεδία, θριαμβεύτρια. Αυτό το οφειοειδές ηλετρομαγνητικό κύμα, συνδέει την Μήδεια με την Αρχή των πάντων,...

Σε αυτή τη μελέτη εξετάζεται ένα έγκυρο θεολογικό πρόβλημα με ακαδημαϊκή ακεραιότητα. Ο συγγραφέας είναι εξοικειωμένος με τον επιλεγμένο τομέα έρευνας και καταφέρνει να κρατήσει το υπό εξέταση πρόβλημα στο επίκεντρο. Στο έργο του διακρίνεται μια συνεκτική σειρά επιχειρημάτων που προχωρά από τους ερευνητικούς στόχους και τις επιδιώξεις σε μία επιτυχή πορεία ανάπτυξης του θέματος και καταλήγει σε...

Νάικαν είναι ιαπωνική λέξη και σημαίνει «κοιτάζοντας μέσα», αν και με μία πιο ποιητική μετάφραση θα μπορούσε να σημαίνει “να κοιτάζει κάποιος τον εαυτό του με τα μάτια του νου” . Είναι μια δομημένη μέθοδος αναστοχασμού που μας βοηθά να κατανοήσουμε τον εαυτό μας, τις σχέσεις μας και τη θεμελιώδη φύση της ανθρώπινης ύπαρξης. Το Νάικαν αναπτύχθηκε στην Ιαπωνία τη δεκαετία του 1940 από τον Ίσιν...

Το παρόν βιβλίο πραγματεύεται το ζήτημα της αυτοκτονίας, τόσο της υποβοηθούμενης όσο και της μη υποβοηθούμενης, μέσω της εξέτασης των ιδεών δυο σπουδαίων στοχαστών, του I. Kant και του A. Schopenhauer. Και οι δύο φιλόσοφοι την καταδικάζουν, αν και ο καθένας με τον δικό του, ιδιαίτερο τρόπο. Ο Kant ως μια ηθικά εσφαλμένη πράξη, η οποία αντιβαίνει στο καθήκον αυτοσυντήρησης που έχει το άτομο...

Στο Βυζάντιο, όπως ξέρουμε, η θεολογία ήταν ό,τι για τους νεοέλληνες η πολιτική. Ο λαός συζητούσε τα δόγματα και άλλα θεολογικά θέματα στην καθημερινή του ζωή. Ήταν η επικαιρότητα της εποχής, θα λέγαμε. Και η διαμάχη Παλαμά-Βαρλαάμ δεν έγινε καθόλου ερήμην του λαού, αλλά πέρασε στην παράδοσή του και έδωσε νέα ένταση στα λαϊκά ρέματα του κατέβαιναν από τα κεφαλάρια της μεσαιωνικής μας παράδοσης....