Ο σκληρός πυρήνας μιας αντροπαρέας τεσσάρων ατόμων –ενός διανοούμενου ελευθέρας βοσκής, ενός δημοσιογράφου, ενός μουσικοκριτικού και ενός τυπογράφου– διευρύνεται κάθε καλοκαίρι με την άφιξη ενός Έλληνα καθηγητή από τη Γερμανία. Εκτός από τις γυναίκες, τα ποτά, τα ξενύχτια και τις ατέρμονες φλυαρίες που διαμορφώνουν τη μεταπολιτευτική προοδευτική τους συνείδηση, κοινός τους τόπος είναι ο βαθύς...

Ένα καταιγιστικό αστυνομικό θρίλερ που ξεκινά από την υποφωτισμένη Ελευσίνα και αφήνει πίσω του θύματα, πόνο, αλλά και μια χαραμάδα ελπίδας. EΛΕΥΣΙΝΑ, 10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1975 Όλοι οι κάτοικοι της πόλης είναι συγκεντρωµένοι στην κεντρική πλατεία για να παρακολουθήσουν το γεγονός της βραδιάς: την ταχυδακτυλουργική παράσταση του πασίγνωστου µάγου Αβκάρ. ?ιάσηµος τότε για το κόλπο του να εξαφανίζει...

Ο πρώτος χρόνος της δικτατορίας των Συνταγματαρχών μέσα από τα μάτια ενός δεκαεννιάχρονου φοιτητή της Νομικής. Η σύλληψή του στο κηπάριο της πλατείας Κλαυθμώνος και η περιπλάνησή του στον κόσμο των ομοφυλοφίλων της εποχής. Η αναδρομή στο παρελθόν της ενηλικίωσης του νεαρού αφηγητή και ταυτόχρονα μία κατάδυση στον θολό βυθό του οικογενειακού του περιβάλλοντος: Η μητέρα, ο πατέρας και ο τρίτος...

Ποιος θεός ή δαίμονας μπορεί να ρυθμίσει τις ισορροπίες στις ψυχές των ανθρώπων; Ποιον θα κεντρίσει με θανατικό δηλητήριο η μαύρη λύρα; Ποιοι οι θύτες και ποια τα θύματα μιας ιστορίας που ένωσε δύο μητέρες με αίμα και θάνατο; Μια λυράρισσα που υπέγραψε τη ζωή της με τον θάνατο του παιδιού της… «Κλαίει» ή «καίει» η μαύρη λύρα της Μαντούς; Το κεντρί της λύρας δεν είναι αμυντικό, όπως της...

Ένας άντρας φτάνει βαριά τραυματισμένος στα Επείγοντα του νοσοκομείου όπου εργάζεται η Φαίδρα ως νοσηλεύτρια και ανατρέπει την ήρεμη ζωή της με μία και μόνη του φράση: «Μην κοιτάξεις πίσω, μπουγαρίνι». Όταν εκείνος πεθαίνει, αφού πρώτα της αποκαλύπτει ότι δεν ήταν άλλος από τον παιδικό της φίλο Παύλο, η Φαίδρα αποφασίζει να ρίξει φως στα αίτια του θανάτου του αλλά και να...

...

Είµαι ο Σωτηράκος. Πριν κλείσω τα δώδεκα, οι «κακοί» έκαψαν το χωριό µου, σκιαγραφώντας µε στάχτη και κάρβουνο τον ξεριζωµό. Μου κατασπάραξαν το παιδικό χαµόγελο, τη σαµαρίτσα µου, τον ονειρεµένο έρωτα και µ έσπρωξαν στην ξενιτιά, στο έλεος της µοίρας. Το µόνο που δεν µου άρπαξαν είναι η φλογέρα ? κρυµµένη βαθιά στο σακούλι. Αχ αυτή η φλογέρα! Με τους πονεµένους ήχους και τις µελωδίες, µε...

Τα δεκατρία πεζογραφήματα του Επιτάφιου θρήνου γράφτηκαν από τον Γιώργο Ιωάννου στην Αθήνα. Το ομώνυμο πεζογράφημα, που δίνει τον τίτλο στο βιβλίο, είναι ένα κείμενο που αγαπήθηκε πολύ – περιέχει όχι μόνο το ύφος και το ήθος, αλλά και την εξέλιξη της γραφής του Ιωάννου. Όλα μαζί αποτελούν ένα σφιχτοδεμένο σύνολο, με έξοχη γλώσσα και χαρακτήρες που μένουν για πάντα χαραγμένοι στο μυαλό και στην...