...

ΘΡΟΝΟΣ «Περιττά ή ζυγά» μονολογείς καθώς τα μετράς «δεν έχει σημασία» βιάζεσαι να τονίσεις. Μήπως να έλεγα: «μονά;» Μονά ή ζυγά; Ουκ έστιν αριθμός συναισθημάτων. Στα σκαλιστά πόδια θρόνου ξύλινου αρετές μαζί με την αλήθεια φλυαρούν, θεά καλοσύνης αγκαλιάζει κόρες σεμνότητας, γιοι ανδρείας και θάρρους κρύβονται κάτω από λερωμένη γκρι μοκέτα. Πολλά πόδια γύρω από πόδια, πλουραλισμός...

Μπήκα μέσα στο κάδρο έγειρα δεξιά, λίγο αριστερά ισορρόπησα. Παπιγιόν, σμόκιν, λουστρίνια κι ένας καρδινάλιος μέσα μου. Η μεταμφίεση επετεύχθη έγινα μέρος της επίπλωσης. Φόρεσα κι ένα αυτάρεσκο χαμόγελο να ρίξω στάχτη στα μάτια. Καθώς άχνιζε η σούπα στο τραπέζι ξεκίνησα τον λόγο μου μπλα, μπλα, μπλα, μπλα… Παπιγιόν, σμόκιν, λουστρίνια καρδινάλιος, χαμόγελο κι από μέσα να λείπω. Μετά το...

Το παρόν βιβλίο απευθύνεται κυρίως σε αποφοίτους Θρησκευτικού Τουρισμού και Προσκυνηματικών Περιηγήσεων από Σχολές Ανώτερης Επαγγελματικής Κατάρτισης για να λάβουν τη κρατική πιστοποίηση από τον Εθνικό Οργανισμό Πιστοποίησης Προσόντων & Επαγγελματικού Προσανατολισμού. Περιλαμβάνει ερωτήσεις γύρω από θεωρητικά και πρακτικά θέματα, μεθόδους και προτάσεις για μια ασφαλή και ευχάριστη περιήγηση σε...

...

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2024 Στα ξεχασμένα νεκροταφεία των τρένων οξειδωμένο μέταλλο κοχλάζει στο λιοπύρι παράθυρα που χάσκουν, τρύπια τζάμια εναγκαλίζονται την οργιώδη φύση κώνειο, χωνάκια, καλαμιές, αγκάθια πνίγουνε αρμυρίκια κι ακακίες σαν εκδρομή που έμεινε στη μέση στέγη για τρωκτικά κι αναγκεμένους πλάι στις μπουκωμένες ράγες παπούτσια, καλώδια, κουβέρτες κι απορρίμματα κάθε είδους....

ΟΝΕΙΡΟ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ Γιατί μέσα σου πνίγεται Η καρδιά και το μυαλό σκοτώνονται ποιος θα νικήσει Σκέφτεται το μυαλό, πόσο αχάριστος είσαι, αφού τα έχεις όλα Δεν έχω απόλυτος τίποτα ουρλιάζει η καρδιά Γιατί ο Έρωτας είναι η όλα η τίποτα Και όταν και οι δύο δεν είναι εκεί που αγαπάνε, ποτέ δεν θα βρουν ηρεμία Δύο σώματα μια καρδιά, δύο άνθρωποι μια αγάπη, όλα ξεκινούν μαζί για να φτάσουνε...

Η ΕΛΙΑ Μέρες και νύχτες τώρα σκαλίζω τόπους σκληρούς άνυδρες πέτρες. Των καιρών τις στάλες στις χούφτες μου κρατώ μήπως και σβήσω κάποτε τη δίψα της γης μου μήπως κι ανθίσουν ιβίσκοι κόκκινοι στα περιβόλια. Μα η ρίζα της ελιάς βαθαίνει ασάλευτη αήττητη απλώνεται αμείλικτα στον κήπο. Λουλούδια εφήμερα να μη ζητάς Εσύ τόσους καρπούς αιώνιους που δρέπεις. Στο ξύλο...

Η ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ έχει εισβάλει στον κόσμο της λογοτεχνίας και της επιστήμης, αναδεικνύοντας έναν εντελώς νέο τρόπο συγγραφής βιβλίων. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας και την εμβάθυνση στην τεχνητή νοημοσύνη, οι αλγόριθμοι και η “μηχανική μάθησης” έχουν καταφέρει να παράγουν κείμενα, που φαίνονται να είναι γραμμένα από ανθρώπους. Οι βιβλιοθήκες γεμίζουν με βιβλία, που προέρχονται από την...

Σε καίει μέσα μια περίεργη ζέστη. Ιδρώνεις μέσα σου. Ζέγνεις με στεγνές μασχάλες. Εσωτερική αιμορραγία. Γάγγραινα. Σήψη συέλου. Εξωτερικά μια επιτηδευμένη απάθεια: «Ο?τως ?σονται ο? ?σχατοι πρ?τοι κα? ο? πρ?τοι ?σχατοι.» Η συλλογή ποιημάτων Εννέα μήνες στη Φορμόλη αποτελούν το δεύτερο μέρος ενός λογοτεχνικού σχεδίου. Ενώ η αφήγηση του ομότιτλου θεατρικού έργου τριών πράξεων (εκδόσεις...

...

Αναγνώστη, στο κείμενο αυτό δε θα βρεις καμία αλήθεια. Γιατί αυτή είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που τον εφηύρε ο θάνατός του: του Νάρκισσου, του ανήλικου χρόνου. Το βάβισμα της σκέψης που καταγράφεται εδώ είναι φυλακισμένο στην ίδια του την ηλικία, συνεπώς η αφήγηση δεν υπακούει σε κανόνες, προπαντός στη χρονικότητα. Είναι μια επιστροφή δίχως προορισμό εκείνου που δεν αποδήμησε ποτέ. Αυτή η...

Παράξενο ζωντανό ο χρόνος. Δεν πιάνεται, μα είναι εκεί. Ιανός στο δρόμο της ύπαρξης και της φθοράς. Διπλωνόμαστε μέσα του, ασφαλώς. Μετράμε ανθρώπους και μέρες. Χωρίς επιφύλαξη, αφού μόνο η βεβαιότητα είναι συμβατή με τη ζωή. Άλλες φορές πάλι, κρυβόμαστε στις ρωγμές του από φόβο ή συστολή για το αναπότρεπτο ή από ανάγκη για τη ματιά ενός άλλου στη ζωή μας. Αυτή η διακοπή του ρυθμού, η...

Ο Γιώργης Αμνιώτης με τον αδελφό του Θανάση εγκατέλειψαν βιαστικά τον τόπο τους, κουβαλώντας όλη τη φρίκη πάνω σ’ ένα άλογο. Πέρασαν οι δυο τους όγκους βουνών, προσπαθώντας να σβήσουν την οσμή του νωπού αίματος, να λησμονήσουν τη μορφή των καμένων γονιών τους… τη φλογισμένη γη. Ο κάμπος τούς αγκάλιασε, τους έκανε ένα με τους δικούς του. Γάμος, παιδιά, έρωτας, αρρώστιες, φιλίες, μυστικά, αγώνας...

Όλοι εμείς οι δημιουργοί αυτών των μικρών ιστοριών γράφουμε για τα Χριστούγεννα, για τους μεγάλους σε ηλικία αναγνώστες μας, για τους μικρούς μας φίλους, γράφουμε ανασύροντας υλικό από τις δεξαμενές της ψυχής και του μυαλού μας για το χθες, το σήμερα και το αύριο. Κι ο μύθος μπλέκεται με όλα αυτά και γιορτάζει κι αυτός μαζί μας! Φέρνουμε στον νου ιστορίες που μας συγκίνησαν ή που θα θέλαμε πολύ...

Ξεκόλλα απ? τη σχεδία! Να μια συμβουλή που μας δίνει ο Όμηρος για να γλιτώσουμε από το μεγαλειώδες ναυάγιο που κάποτε βρίσκει κι εμάς και όχι μόνο τον μυθικό Οδυσσέα. Αλήθεια, αναρωτηθήκατε ποτέ μήπως ο Όμηρος εκτός από ποιητής ήταν και life coach για τους Έλληνες; Και αν ισχύει αυτό, θα μπορούσαμε να διαβάσουμε εμείς οι μοντέρνοι την Οδύσσεια όχι μόνο ως ένα κλασικό λογοτεχνικό αριστούργημα...

Λαμπρά... θα σκεφτεί ο αφηγητής και θα συνεχίσει το έργον του! Όταν μετά από το δυσάρεστο συμβάν άνοιξαν οι ουρανοί της οικουμένης από τη βροχή και οι κληρονόμοι του πατρός τη διαθήκη στον συμβολαιογράφο του χωριού τους, αντελήφθησαν άπαντες ότι στον μεγαλύτερο γιο του ο αποθανών άφηνε για κληρονομιά τον μύλο του, στον δεύτερο γιο του έδινε τον πιστό γάιδαρό του τον Θωμά για να του κρατά...

Και καθώς τελείωνε μία μία τις ποιητικές του συλλογές, αποβλέποντας στο κρατικό βραβείο της ποίησης, λίγο πριν στείλει το νέο έργο του για αξιολόγηση στις Εκδόσεις Κιλίμι, μια μέρα ηλιόλουστη... έπεσε στην αντίληψή του ένας πεινασμένος λύκος που περπατούσε στον δρόμο έξω από το σπίτι του, ψάχνοντας στα σκουπίδια να βρει κάτι για να γεμίσει το άδειο στομάχι του. Στον μονόδρομο που βάδιζε ο...

Ο μύθος με βοηθά να αντέχω, για να προσεγγίζω ζητήματα σκοτεινά, δυστοπικά, που φέρνουν τον άνθρωπο στα όριά του, που ξεσηκώνουν τη σκοτεινιά και την αγριότητα, ζητήματα που απασχολούν τον άνθρωπο διαχρονικά, σχεδόν εμμονικά επομένως σύγχρονα. Κυρίως η οικογένεια και ο εγκλεισμός στο δράμα της, οι προγονικές κληρονομιές, η οργή και η επιθυμία για εκδίκηση, η απληστία που υπερισχύει ειρωνικά...

Η Αμερικανίδα Έντνα Σαιντ Βίνσεντ Μιλέυ (1892-1950) υπήρξε η πρώτη γυναίκα, που έλαβε βραβείο Πούλιτζερ για την ποίηση της. Λυρική ποιήτρια, αλλά και θεατρική συγγραφέας, ακτιβίστρια και φεμινίστρια, έγινε πολύ δημοφιλής, ιδιαίτερα από τις συχνές περιοδείες απαγγελίας του έργου της. Σε μία απ’ αυτές γνώρισε τον κατά 14 χρόνια νεότερο, ανερχόμενο ποιητή Τζώρτζ Ντίλλον, που στάθηκε η έμπνευση των...

Ο Θωμάς Ακρίβης ξυπνάει έχοντας ένα αποκρουστικό τατουάζ στο χέρι του. Πολύ αργότερα, απρόσμενα, το χέρι του εμφανίζεται και πάλι καθαρό. Στο μυαλό του υπάρχει απόσταση ανάμεσα σε όσα βιώνει και σε κείνα που θυμάται. Γύρω του διαφορετικές δυνάμεις συγκρούονται δείχνοντας τις συνέπειες που υπάρχουν όταν γκρεμίζονται οι ισορροπίες. Είμαστε μόνο επιφανειακά ελεύθεροι, συνεπιβάτες μιας βάρκας...