Άντε λοιπόν, βούτα! Να κατέβεις στον ασημένιο βυθό και να βγεις πίσω στη χρυσή επιφάνεια με μια λέξη, μια νότα. Ζωγράφισέ την πάνω στην άμμο! Όταν όλα τα σχήματα το αεράκι τα κάνει Τίποτα, Σκόνη, να ανακουφιστείς. Κοινώνησε αυτήν την αναπνοή σαν Λειτουργία. Ορίστε, μάθετε πώς προσπαθώ να βγάλω κι εγώ τις άκρες μου. Να πώς παραμένω σπασμένος. Να η ματαιότητα και η ματαιοδοξία μου. Τις αφιερώνω...

Όχι, δεν είναι απ τα χρόνια -όχι πως δεν περνούν, μα δεν είναι απ τα χρόνια- ούτε από το βάρος ούτε απ την κούραση ούτε από λάθος στάση σώματος ή ζωής ούτε από τραύμα παιδικό ούτε καν απ τις κακοκαιρίες που έχει διασχίσει. Είναι απ το καρφί που την τρυπά στην πλάτη κάθε που στριμώχνει τον εαυτό της στον τοίχο. Είναι από κείνο το άγριο σφίξιμο στους μύες να σταθεί ευθυτενής την ώρα που...

Τα παραμύθια μου δεν έχουν δράκο, τους λείπει αυτό το κάτι. H δράκαινα πέθανε γιατί τη σκότωσα. Αν ξανάνθιζε θα ήμουν εγώ. Λείπει η παιδικότητα από τα παραμύθια μου? είναι γραμμένα για άλλον κόσμο, για έναν άλλον κόσμο. Θα ’θελα πολύ να είμαι παιδί, να αγγίζω το δέρμα μου και να νιώθω το δέρμα ενός παιδιού, με τόση αθωότητα? να μην το σιχαίνομαι, να μην ουρλιάζει το πετσί μου από αηδία, να μην...

Πέντε παιδικοί φίλοι, πέντε προσωπικές ιστορίες άλλοτε τεμνόμενες κι άλλοτε παράλληλες, συγκεντρώνονται στην οικογενειακή ταβέρνα Μπλε Άμμος με σκοπό να γιορτάσουν τα νέα ξεκινήματα στις ζωές τους. Ώσπου μες στη γενική ευθυμία εμφανίζεται μια έκτη προσωπική ιστορία η οποία όχι μόνο δεν προσκλήθηκε ποτέ, αλλά κρατά και γεμάτο περίστροφο. Και το μακελειό ξεκινά… Επειδή δεν υπάρχει απόλυτο καλό...

Η Μπούλετ, ντι-τζέι τη δεκαετία του ’80 και έκτοτε πανταχού απούσα, ξεβράζεται αναπάντεχα από την άμπωτη της ζωής στο σπίτι όπου σήμερα συγκατοικούν οι δύο κόρες και ο γαμπρός της, ένας σύγχρονος ζεν πρεμιέ. Αντιμέτωπη με τον μητρικό ρόλο που δεν εκπλήρωσε, καλείται να γνωρίσει απ’ την αρχή τους οικείους-ξένους της, να απολογηθεί (ή και όχι) για όλα όσα την καθιστούν και όλα όσα δεν την...

Η δεύτερη ποιητική συλλογή της Ζωής Χατζηγεωργίου, η οποία περιλαμβάνει τριάντα ποιήματα και τριάντα χαϊκού. – Διαφωνία Λουκά και Ματθαίου, ευαγγελιστών – Φαίνεται πως ύπνος πήρε την ετοιμόγεννη γυναίκα και είδε πως γέννησε παιδί κατάδικό της? παιδί με άγνοια ζωής που διόλου δεν απέκλινε του φυσιολογικού και του συνηθισμένου? νήπιο που δεν ξεπέρναγε σε γνώση τους δασκάλους? γιο που τον...

Μια μέρα ξυπνάς για να ανακαλύψεις ότι οι πόρτες και τα παράθυρα του σπιτιού σου έχουν εξαφανιστεί, ή εναλλακτικά διασχίζεις το κατώφλι σου για να αντικρίσεις ένα πελώριο κέικ καρότο. Στον δρόμο σε καταπίνει ένα δίκτυο υπεροπτικών ινών. Ο κ. Χόιζεκ πιάνει κουβέντα με ένα σπήλαιο, ενώ ο κ. Χούμπερ εξαφανίζεται μυστηριωδώς κατά το τάισμα φαινομενικά αθώων παπιών. Η Φρύνη Τσιρογιάννη-Σμιθ...

Αυτός ο κόσμος χωρά τα πάντα: χαλασμένα αμάξια με υπαρξιακά, απένταρους ηθοποιούς, φιλόδοξα κορίτσια, μποντυμπιλντεράδες ταγμένους ενάντια στην τοξική αρρενωπότητα, γερασμένους καταστασιακούς με αντισυμβατικές ιδιολέκτους, χρηματοδοτούμενα από ΕΣΠΑ εμφυτεύματα που σε κάνουν αρκετά έξυπνο για μια θέση στο δημόσιο. Υπάρχει άραγε τρόπος να χωρέσουμε κι εμείς στο τοπίο χωρίς να θυσιάσουμε την...

Ένα φιλοσοφικό μυθιστόρημα εποχής για τα δύο πάθη της ζωής που ορίζουν τη μοίρα: τον έρωτα και τη γνώση. Παραμονές της εισβολής των Οθωμανών στη Λέσβο των Γατελούζων, η νεαρή δασκάλα Φωτεινή-Φοίβη θα εξαναγκαστεί από έναν Γενοβέζο αξιωματικό να του διδάξει τους κλασικούς Έλληνες φιλοσόφους και δραματουργούς. Δεκαοχτώ πάπυροι, δεκαοχτώ μαθήματα ενώ ο εχθρός πλησιάζει. Το πάθος του έρωτα και τα...

Επιστρέφοντας στο χωριό μια γλυ­κιά καλο­καιρινή νύχτα, ο Γιώργης δια­πράττει άθελά του ένα έγ­κλημα που θα του ανοί­ξει τον δρόμο για μια καλύ­τερη ζωή, τη ζωή που πάντα ονει­ρευ­όταν… Για κάθε έγ­κλημα, όμως, υπάρχει ένα τί­μημα, ίσως και μια τι­μωρία. Ποια θα είναι η δική του; Πόσα χρόνια επιζεί το πά­θος για εκδί­κηση; Πόσες ζωές λιώνει στο πέ­ρασμά του ο χρόνος; Υπάρ­χουν αθώοι κι ένο­χοι...

...

Από τη Βενετία του 17ου αιώνα έως την Ελλάδα του σήμερα, από τη Βέλια και τη Λιονέτα έως τη Μοιρώ και την Αθηνά, οι μάγισσες πρωτοστατούν στο κυνήγι της διαδοχής αναδυόμενες μέσα από την εκάστοτε ιστορική πραγματικότητα. Πιστές στο πεπρωμένο τους, αποδεικνύουν πως όλα συμβαίνουν με τον τρόπο που θα έπρεπε να έχουν συμβεί. «Εκείνη τη νύχτα, προς το ξημέρωμα, η Μοιρώ ονειρεύτηκε ξανά την...

Βρίσκονται δίπλα μας ή πιο μακριά, και σαν να τις ξέρουμε. Μας θυμίζουν τη μάνα, την αδερφή, μια θεία που μας φιλοξενούσε στο χωριό τα καλοκαίρια. Μοιάζουν με την παιδική μας φίλη ή το κορίτσι στο άλλο γραφείο, με τη γυναίκα που μιλάει σπαστά Ελληνικά και μένει στο υπόγειο διαμέρισμα. Αγαπάνε (και ενίοτε αγαπιούνται), ζορίζονται, τραγουδάνε, γελάνε, κλαίνε, τρελαίνονται, νοιάζονται, καθαρίζουν,...

Δύο φωνές. Αρθρώνουν λόγο η μία απέναντι από την άλλη, γίνονται καθρέπτες του Εαυτού και του Άλλου αντικατοπτρίζοντας παρόν, παρελθόν και μέλλον. Από τις αμμουδιές του Ομήρου έως τις μάγισσες των παραμυθιών. Από το μέσα στο έξω κι αντίστροφα.Δώσε στίχο να γυρίσει, παραμύθι ν αρχινήσει!...

Καλώς ήλθατε στο χωριό των Φοβητσιάρηδων, ή μάλλον στο μέρος όπου ένα χρωματιστό μπαλόνι, ένας αξιαγάπητος πετεινός, ένα σκουρόχρωμο σύννεφο, ένα μικροσκοπικό ποντίκι και μια τρύπα στον τοίχο μπορούν να προκαλέσουν τεράστια αναστάτωση! Και να ’ταν μόνο αυτά; Με γιατρό που τρέμει τις βελόνες και δάσκαλο που παθαίνει ίλιγγο μόλις πατά σε σκάλα, τα παιδιά του χωριού αισθάνονται πως δεν αντέχουν...