Η γυναίκα δεν είναι άνθρωπος Η νύχτα βγαίνει από ατμούς χειμάρρου σαν κούραση του κοριτσιού που ρέει από όνειρα Αναπνέει η βροχή ανάμεσα στα δέντρα οι άγγελοι αφήνονται καρποί στους Παραδείσους του κορμιού μου Οι πέτρες είναι οι γαληνεύσεις που γλιστρούν με το καλοκαίρι από την ουρά του νου Γιατί ο ήλιος λύεται σε ταβάνια από κρίνα Μαύρα ηλιοτρόπια λιάζουν μετά τη βροχή...

Λευκό ψέμα Μάθε γλώσσες που δεν ξέρω, μίλα μου για πράγματα που δεν θέλω να ακούσω. γίνε ο κρίκος για το σύμπαν των βαρετών αληθειών, όπως ότι η Κυριακή είναι Κυριακή, η Κροατία Κροατία και η σύνταξη που μας κρατάει στη ζωή. την ίδια στιγμή γίνε το βασταγερό σύνορο στα ανατολικά, μια γειτονιά απαγορευμένη για τους πιτσαδόρους. γίνε η σφραγίδα στο δέρμα ενός διαβατηρίου, ένα εξιτήριο, επίσης...

αποβάθρα στα νοτισμένα ξύλα με προτεταμένους αγκώνες Περιμένουμε στην ξένη ατμόσφαιρα το ψάρι Να εκτιναχτεί, στη στεγνή θερμότητα Να συντριβεί, στην λεκάνη με τα απόνερα Να βεβαιωθεί πόσο αδύνατον τού είναι πια Να αναπνεύσει. Πριν να αφεθεί να κολυμπήσει Πάλι να πιστέψει, σε πτώματα ανάμεσα όμοιών του Μιαν ύστατη προσπάθεια να...

...

ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ «Cours, camarade, le vieux monde est derriere toi!» «Τρέξε, σύντροφε, ο παλιός κόσμος είναι πίσω σου!» Μαζί. Πάντα μαζί. Απιθωμένα βουνά τα σφάγια στα πόδια σου. Ενώ ήσουν πρώτης τάξεως αγωνιστής, δυστυχώς, τα σύνορα κλείσαν. Αλέξανδρε... βολεύτηκα στην ξενιτιά. Τι νόμισες! Η Μεσόγειος; Με τίποτα. Ο Μπαχ; Ο Μπετόβεν; Όντως. Είναι χώρες για βόλεμα. Εκεί στα ξένα δεν...

ΦΥΓΑΣ ΘΕΟΘΕΝ... Είμαι εδώ και επιμένω. Επιμένω να ζω, να υπάρχω σ ένα άναρχο σύμπαν σε πλήρη ευταξία. Λένε, η ζωή είναι μια ανέλπιδη νύχτα μια αναλαμπή φωτός στο αψηλάφητο σκότος. Λένε, θες δε θες, την ζωή οφείλεις να ζήσεις ο θάνατος είναι απατηλό μέσον απόδρασης. Παραμένω. Και περιμένω ώσπου τ αστέρια τ ουρανού όλα μαζί να ψάλλουν τον ύμνο της χαράς στη ζωή. Όσο κι αν...

ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΕΣ Υπάρχουν πολλές λέξεις να περιγράψουν την κατάσταση όπως πρόσφυγας μετανάστης αιτούμενος ασύλου παράνομος-η-ο με ή χωρίς χαρτιά επαναπροωθούμενος-η-ο Ονοματολογίες που ορίζουν δίχως να γνωρίζουν Στάτους ως: άνθρωπος; Πουθενά....

Ζητείται πατρίδα Αυτόχθονες με ελληνικό λοφίο περιλαίμιο φοινικικό ουρά ασσυριακή πόδια γεμάτα πληγές. Αποσύρονται διακριτικά στις αθόρυβες στιγμές της πατρίδας. Κάτοικοι χρόνια πολλά στο νησί των τραυματιοφορέων αναζητούν ταυτότητες με σφραγίδες και σύμβολα. Αιγύπτιοι, Πέρσες Ρωμαίοι, Ναΐτες Λουζινιανοί, Ενετοί Οθωμανοί, Άγγλοι με ομοιοκατάληκτες φωνές στις κτήσεις. Από...

ΒΡΕΧΕΤΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΣΑΜΟΥΡΑΪ στον Άκη Παραφέλα Πέφτει βροχή. Βρέχεται ο κόσμος, βρέχονται τα ρούχα του Σαμουράι, βρέχεται το δέρμα του, βρέχεται η καρδιά του, βρέχεται κι ο νους του. Αλλά για την καρδιά του τον νοιάζει πιο πολύ....

Το παιχνίδι με τα διλήμματα Ανέβαινε πάνω στο σκαμνάκι της, στηνόταν μπροστά από τον καθρέφτη και η φωνή που μιλάει από μέσα της τη ρωτούσε: «Να φας έναν κουβά κοπριά ή να σκοτώσουν τη μαμά σου; Πες!» Όφου! Τι να απαντήσει τώρα; Τη μανούλα της την αγαπάει, αλλά να φάει και έναν κουβά κοπριά; Ας ήταν να φάει έναν κουβά αρακά. Θα έκανε κουράγιο, θα έτρωγε. Αλλά κοπριά; «Μα θα σκοτώσουν τη...

Ένα τοπίο που το περπατάνε μυρμήγκια Είμαι απλά ένα τοπίο που το περπατάνε μυρμήγκια· και βρέχει (έξω απ’ το σπίτι στα σανίδια του κόσμου βροχή) πάνω απ’ τα σύννεφα μόνο βροχή βροχή από διαμάντια από θειάφι βροχή κομμάτια ολάκερα του πάγου που σκάζουν χωρίς να τα ακούσει κανείς ένα ποτάμι που πάλλεται αφρίζοντας χρόνο και σάλια απ’ το άρρητο αφρίζοντας απ’ τα...

...

Αναμένω τον χειμώνα που ρχεται να συντροφεύω ανδρειωμένους. Θα φορώ ζεστό ρουχισμό Θα τα χω καλά με την υγεία. Το χειμώνα που σιγοέρχεται θα μ αγκαλιάζουν συζητήσεις ναυτικών Δεν θα κάνω παρέα με «ειδικούς». Πήραν μυρωδιά πως αναζητώ ηρεμία Στο τραπέζι του καπηλειού αναζητώ ισορροπία. Συνδυάζοντας τις λεπτομερείς παρατηρήσεις των αφηρημένων ειδών με ζωντανή εικονοποιία και...

ΤΟ ΤΑΤΟYΑΖ Νιώθω ηρεμία όταν σε αισθάνομαι Θα μείνεις για πάντα; Θα μείνω...

Επιστροφή από την επαρχιακή οδό Είναι αλήθεια· δεν υπάρχει αρκετή ομορφιά στον κόσμο. Ξεκινήσαμε αργά. Το φως γλιστρά στις άκρες των δαχτύλων με μια ακαριαία κίνηση που την ονομάζεις γελώντας το πέταγμα της σερπαντίνας. Η νύχτα στην εξοχή έχει την ποιότητα των πρώτων λεπτών στο σκοτάδι όταν τα μάτια ανοιγοκλείνουν αναμένοντας μια οικειότητα που αναβάλλεται. Όταν το φεγγάρι δεν...