...

Αυτό το βιβλίο γράφτηκε με αγάπη και μεράκι. Ήταν ένα ταξίδι στο παρελθόν για μένα με μεγάλη συγκινησιακή φόρτιση. Ξανάζησα για λίγο με τους ανθρώπους του χωριού μου, με τους ανθρώπους που αγάπησα. Άλλοι υπάρχουν στη ζωή και άλλοι όχι. Τα ξένοιαστα παιδικά χρόνια, οι άνθρωποι του μόχθου και ο αθόρυβα ηρωικός αγώνας τους για επιβίωση και προκοπή, τα ήθη, τα τραγούδια, οι χαρές, οι πίκρες, η...

«Ήρθε ο καιρός των ηττημένων και των άλλων, των αμετανόητων. ‘’Ώρα να γυρίσεις σελίδα’’, τους είπαν κάποτε, μα κείνοι πετάξαν το βιβλίο μακριά κι έσκισαν τη σελίδα για να τυλίξουν την καρδιά τους. Έτσι απόμειναν, γυμνοί, με το τσαλακωμένο χαρτί πάνω στο στήθος, φυλαχτό και καταδίκη τους». (απόσπασμα από το σπονδυλωτό ποίημα «Βρόχος ισόβιος, ερωτικός-VII: Αμνηστία») Όταν η νύχτα απλώνει...

«Ο Γεράκης οραματίστηκε την κοινωνία του μεγάλου καφενείου σαν ένα είδος κοινότητας […] Στην πραγματικότητα, στο νου του είχε κάτι περισσότερο, όπως φάνηκε αργότερα […] Το όνειρο αυτό του Γεράκη πραγματοποιήθηκε εν μέρει, διότι ο ήχος των γεγονότων της ζωής περνάει έστω και σαν ψίθυρος παντού […] Ο Τελώνης αισθάνθηκε έκπληξη και απορία. Ώστε πέραν των αισθημάτων καλοσύνης της Καλλιόπης και...

«Έτσι ανταριασμένα κύλαγε η ζωή. Ο κόσμος έχασε τη ζωηράδα του, τα αντάρτικα τραγούδια του, το λαϊκό του θέατρο, που πριν έβλεπε κάθε τόσο στο μισοχώρι κάτω από το θεόρατο πλάτανο. Έχασε τα λαϊκά του δικαστήρια και κατάλαβε πόσο δίκαια ήταν και χωρίς έξοδα, σε σύγκριση μ’ εκείνα που ήξερε. Τώρα όλα αναποδογυρίστηκαν. Ο νόμος της ζούγκλας κυριαρχούσε. Οι τίμιοι κι οι αγωνιστές διώκονταν. Τα...

«…έχει σκοπό να αναδείξει αφενός τα μνημεία του ποταμού Κηφισού και αφετέρου να υπενθυμίσει την ομορφιά και τη γοητεία που πολλές φορές κρύβεται ακόμα και στη φθορά που φέρνει ο αδυσώπητος χρόνος […] να αναδείξει ό,τι έφτασε σε εμάς όπως έφτασε μέσα από προφορικές ή γραπτές μαρτυρίες […] να υπενθυμίσει στο σύγχρονο κόσμο ότι η πίστη των ανθρώπων κρατάει τα κτίσματα. Ακόμα και αν αυτοί που τα...

«Ν ακούς ποίηση γιατί η ποίηση δεν είναι οίηση? η ποίηση είναι έμπνευση. Η ποίηση δεν είναι κομπασμός? είναι του καθημερινού μόχθου ο θαυμασμός». (απόσπασμα από το ποίημα «Στην ποίηση») Όταν η πένα του ποιητή έρχεται να φωτίσει τον ανθρώπινο κάματο, τις μικρές και μεγάλες στιγμές της καθημερινής ζωής μα και της Ιστορίας, η ποίηση συναντά την αληθινή αποστολή της. Την αλήθεια αυτή έρχεται να...

«Ένα απομεσήμερο, μέσα Ιουλίου, λίγο πριν κλείσει η αποθήκη, η τύχη τίναξε τα φτερά της και η χρυσόσκονη άγγιξε τον Άρη. Εξετάζοντας έναν τελευταίο ροζ φάκελο, και ενώ τον είχε ήδη τσεκάρει με το μαύρο καταδικαστικό σταυρό, συνέβη κάτι απρόβλεπτο. Αίφνης, από τα έγκατα του φακέλου, ξεπήδησε μια κλειστή επιστολή, που γλίστρησε και έπεσε κάτω […] Στο νου του Άρη ήρθαν τα λόγια της Κλαίρης: «Αν η...

«Η Κέρκυρα στα τέλη του 18ου αιώνα είναι κατάφυτη από ελαιόδεντρα τόσο πυκνά, που τα κλαδιά του ενός δέντρου μπλέκονται με τα κλαδιά του άλλου κι ο κίνδυνος μιας γενικευμένης πυρκαγιάς είναι εξαιρετικά συχνός. Εδώ ζουν και μοχθούν οι ‘’μικροί άνθρωποι’’ της υπαίθρου. Η βενετσιάνικη διοίκηση τους θεωρεί απείθαρχους και τεμπέληδες. Όμως, η πλούσια βλάστηση που τους περιβάλλει, ελιές κι...

Εκατόν πέντε κομψά στιχουργήματα. Εκατόν πέντε κοφτές, αιχμηρές, μεστές εξομολογήσεις, πυγολαμπίδες στο νυχτερινό ουρανό του νου, πυροτεχνήματα στον απέραντο ωκεανό του στοχασμού. Εκατόν πέντε υπομνήσεις σαν συνθήματα γραμμένα στον τοίχο. Χωρίς τελείες. Γιατί κάθε στίχος συνεχίζει μια ορμητική αλληλουχία συλλογισμών. Αλλά και γιατί ζητούμενο είναι ο διάλογος με τον αναγνώστη κι όχι η προσφορά...

Η ουσία της ζωής του ανθρώπου δεν προσδιορίζεται από την ηλικία, μα από τη θέση που σε κάθε φάση της ζωής του παίρνει απέναντι στα αμείλικτα διλήμματα της ύπαρξης: μαχητικότητα ή παραίτηση, απαιτητικότητα ή μοιρολατρία, αισιόδοξη οπτική ή πεσιμισμός. Και η Ειρήνη, η κεντρική ηρωίδα της μυθιστορηματικής αυτής βιογραφίας, απάντησε νωρίς στα διλήμματα αυτά, επιδιώκοντας σε κάθε περίοδο αλλά και σε...

«ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ: ‘’…Το ήξερα ότι κανένας δεν την έχει βρει! (χαίρεται, χοροπηδάει). Το ήξερα, το ήξερα, το ήξερα! (Βάφει τα νύχια της και λέει:) Βρε κουτά, είναι πολύ απλό. Πάρα πολύ απλό. Αφού τα τρόφιμα δεν φτάνουν, θα τρώτε λιγότερο! Όλοι, από πιο λίγο! Το βρήκα! Το βρήκα! Αυτό είναι, θα τρώτε όλοι λιγότερο! […] ΤΣΕΠΕΣ: ‘’…Καιρό έχω να κατέβω στην πόλη και... πάντα ήθελα να πάρω την εκδίκησή μου!...