Δέκα διηγήματα, δέκα θραύσματα ζωών που διηγούνται συνοπτικά και μελαγχολικά την ύπαρξη τους με άξονα την πόλη. Συστήνονται και ταυτόχρονα συστήνουν τη μοναξιά τους, τα πάθη τους και τις συνήθειές τους, που τους συνδέουν βαθύτερα με την πόλη. Ένας καμβάς μοναχικών ανθρώπων που αποκτά φωνή και υπόσταση χάρη στην πένα του Δημήτρη Λέντζου....

Η συλλογή διαιρείται σε τρεις ενότητες. Η πρώτη ενότητα προσδιορίζεται από το εναρκτήριο ποίημα ‘‘Η πλημμύρα’’, το οποίο έδωσε και το όνομά του στη συλλογή, και αποτελείται από 14 ποιήματα, σε ελεύθερο στίχο. Η δεύτερη ενότητα Περιηγητής περιλαμβάνει 15 ποιήματα, μεταξύ των οποίων εντοπίζονται πολλά ομοιοκατάληκτα όπως «1967, η ελπίδα», ‘’Καντάδα’’, ‘’Βάλε να πιώ’’ κ.ά....

24+1 ρεμπέτικα πορτρέτα Οι βάρδοι του ρεμπέτικου τραγουδιού αφηγούνται την ιστορία του με πρωτότυπες βιογραφίες και πλήθος μοναδικών φωτογραφιών και άλλων ντοκουμέντων. Σε μια καλαίσθητη έκδοση αναπαριστούν την θρυλική εποχή, που τα μελωδικά της καλούδια εμπνέουν και τα σημερινά μας μεγάλα βάσανα και μας καλούν να πούμε τα δικά μας… τραγούδια απαντοχής και αισθητικής...

Διηγήματα Περί ρόλων και ταυτοτήτων ο λόγος: ο καθένας –ο καθένας!– δικαιούται να αλλάζει πρόσωπα και προσωπεία, να διεκδικεί μια ταυτότητα ή πολλές, να είναι αυτό που μπορεί ή θέλει κάθε φορά να είναι κραδαίνοντας το πρωτοπρόσωπο είμαι, ανεξάρτητα από το ποιος ή τι στην πραγματικότητα είναι. Δεκαεννέα διηγήματα με πρωταγωνιστές αναπάντεχους: τετράχρονα, δεκαεξάχρονα,...

«Το βιβλίο αυτό δεν είναι αυτοβιογραφία» σημειώνει ο συγγραφέας στην εισαγωγή του «ούτε εγώ είμαι βιογράφος. Είναι ένα ταξίμι καρδιάς. Μια κατάθεση ψυχής για δύο φίλους. Τον Στέλιο Καζαντζίδη, την ‘’μεγάλη σημαία’’ του λαϊκού τραγουδιού, κατά τον Γιώργο Ζαμπέτα, και τον δημοσιογράφο Πάνο Γεραμάνη, που στήριξε για περίπου 40 χρόνια το καλό ελληνικό τραγούδι από το δικό του...

«Μπαίνοντας στη θάλασσα» είναι η πρώτη ποιητική συλλογή της Νάντιας Σαμαρά και αποτελείται από 35 ποιήματα που γράφτηκαν σε διάστημα μιας δεκαετίας. Τα ποιήματα αντανακλούν σκέψεις, συναισθήματα και ανησυχίες που αποτυπώνονται στη μορφή της ποίησης. Η θεματολογία ποικίλει, αγγίζοντας από τις προσωπικές αναζητήσεις και τις κοινωνικές παρατηρήσεις μέχρι τις βαθύτερες...

...

Στο «Να γεννηθώ χρώματα» η Ιωάννα Καραμαλή μας ταξιδεύει μέσω δύο θεματικών -Περιπλάνηση στο σώμα και Αποπλάνηση στο χρώμα - σε ματαιώσεις, ελπίδες, πόνους, εικόνες αλλόκοσμες αλλά και φορές απόκοσμες μέσω των αποχρώσεων που ξεπέφτουν και συμβολισμών. Ο τίτλος του βιβλίου υπογραμμίζει την πορεία από το άσπρο και το γκρίζο προς το χρώμα και λειτουργεί λυτρωτικά σαν υπόσχεση ή όρκος. Απώλειες και...

Η πρώτη απόπειρα της Λίνας Τσουκαλά, μια δοκιμή στο σύνθετο είδος της ποιητικής γραφής, έρχεται με διάθεση εξομολογητική, ταυτόχρονα ωστόσο κρυπτική, και με επίμονη επιθυμία για επαφή με τη φύση, την τέχνη και την πνευματικότητα....

Έννοιες γένους θηλυκού όπως, ελευθερία, αλλαγή, αλήθεια, συνειδητοποίηση, απώλεια, προδοσία, νοσταλγία, αγάπη, ονειροπόληση, απόδραση, δύναμη και αλληλεγγύη, που περπατούν μέσα στους στίχους της Μαρίας Τσιμικλή, συναντούν την έμπνευση, τη γενναιοδωρία, τη μουσική του Τάσου Γκρους, που αφήνει άλλο ένα αποτύπωμα ξανά και αλλιώς στο μουσικό γίγνεσθαι, με νέες εκφραστικές προσεγγίσεις. Κι αυτή η...

Δεν νομίζω ότι αξίζω να ονομάζομαι ποιήτρια. Οι ποιητές είναι ελεύθεροι από κοινωνικά πρότυπα, σημαντικοί, πρωτοπόροι, αγωνιστές. Οι ποιητές είναι αιώνιοι. Γράφω ποιήματα από ανάγκη για αληθινή επικοινωνία. Προσπαθώ να μας θυμίσω ότι δεν είμαστε ο καθένας μόνος, ότι η τέχνη ξυπνάει μέσα μας μία ενιαία δύναμη που ενώνει γενιές, ψυχές μεταξύ τους ώστε να ενωθούν με τη γη και το χρόνο. Άλλοι...

Μια ιστορία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα. Η αφήγηση ξεκινά από τα προσφυγικά σπιτάκια της Καισαριανής, ακολουθώντας την ιστορία δυο δίδυμων κοριτσιών που απήχθησαν στα δύσκολα χρόνια της κατοχής ώστε να δοθούν σε παράνομες υιοθεσίες. Η συγγραφέας μέσω μιας ζωντανής αφήγησης ξετυλίγει το κουβάρι των εμπειριών και των βιωμάτων των αδελφών μέσω του πρωταγωνιστή Αναστάση, ο...

ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δε θα πάψεις ούτε στιγμή ν αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο. Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ τις φωνές το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες - μα ούτε βήμα πίσω. Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων κάθε χειρονομία σου σα...

...

...