Σε κάθε περίπτωση, ο Νίκος Καζαντζάκης είναι ένας λογοτέχνης, για τον οποίο η πνευματική υπόθεση αποτελεί την πρωταρχική αιτία της παρουσίας του, που δε θέλει να είναι απλή περίπτωση τεχνικής δεξιότητας, έστω και ακραίας. Και πώς θα μπορούσε να φαντασθεί κανείς, ότι για το εκλεκτό, το ανήσυχο αυτό πνεύμα η ουσία μπορεί να υπερκαλυφθεί από τη μορφή;...

"Μια πνευματικότητα που είναι μόνο ιδιωτική και εγωκεντρική, που στερείται αυθεντικής πολιτικής και κοινωνικής συνείδησης, αδυνατεί να σταματήσει την αυτοκτονική πορεία της ανθρωπότητας. Από την άλλη πλευρά, ένας ακτιβισμός που δεν έχει καθαριστεί με βαθιά πνευματική και ψυχολογική αυτογνωσία και δεν έχει τις ρίζες του στη συμπαντική αλήθεια, τη σοφία και τη συμπόνια, θα διαιωνίσει το πρόβλημα...

Μη ψάξεις να ’βρεις τον σφυγμό στων στίχων την ανάσα και μια σκιά τους σου αρκεί της σκέψης αν έχει χρώμα....

...

Το μεγαλείο του Σωκράτη δεν συνίσταται μόνο στο μεγαλείο της σκέψης του και σε εκείνο των μαθητών του, που ο ίδιος με τον τρόπο του υποδαύλισε, προκειμένου να βγει στην επιφάνεια, αλλά επίσης και στην αξία της προσωπικότητάς του. Ως προς την ευγένεια του χαρακτήρα του έχουμε μάρτυρά μας τον Πλάτωνα, ο οποίος αποκαλεί τον δάσκαλό του –με ένα αίσθημα βαθύτατου σεβασμού– τον καλύτερο, τον πιο...

Ο? μύθοι τ?ς ?νθρωπότητας ε?ναι περισσότερο πραγματικοί ?πό τήν ?στορ?α της, ?πειδή τήν ?στορ?α της τήν ξεκινο?ν ο? μ?θοι της. Συνεπ?ς μεγ?λη σημασ?α ?χει ? πνευματικός ?ρ?ζοντας το? ?φετηριακο? μ?θου, ?πειδή ?πό α?τόν τόν ?ρ?ζοντα θά κριθε? ? ?κβαση το? ?στορικο? ?γχειρ?ματος. [...] ?ν ? ?νθρωπος δέν διαιτ?το ?πό μ?θους θά ε?χε πεθ?νει ?πό ?σιτ?α. Α?τή ?μως ε?ναι ? ?ξωτερική ?ψη το? μ?θου. ?ν?...

Η ρομαντική υφή της ανθρώπινης φύσης υπάρχει πολύ πριν τη γνωστή ρομαντική ψυχή και συναντάται με τη φιλοσοφική μέριμνα, χωρίς να ταυτίζεται με αυτήν. Προσεγγίζοντας το λυρισμό των ρομαντικών, πεδία τους αγαπητά όπως η παιδικότητα, το θήλυ, ο έρως, η ωραιότητα, το κάλλος, η τραγικότητα, ο θάνατος κ.α., αναγνωρίζουμε στον κόσμο της στοιχεία του είναι μας, στρεφόμαστε στις νοσταλγικές εμπειρίες...

...

Πώς να το γράψω να το δεις και πώς να σου το πω, στους τέσσερις σκορπίζουνε ανέμους τα χαρτιά μου, μπροστά μου μίλια απλώνεται νερό θαλασσινό, κι αν το φωνάξω πνίγεται στο κύμα η λαλιά μου. Μια αρχαία ξέρω προσευχή που κάνουν στο Περού, με δίχως θυμιάματα, κεριά και μανουάλια, αυτήν κι εσένα μυστικά έχω ξανά στον νου, απόψε που σφυρίζουνε τρελοί καιροί στα στράλια. Βαθιά η πλώρη...

Ποιήματα Σιωπή Χρόνια υποδειγματικής ενατένισης απέναντι στον καθρέφτη της ψυχής στην ιερή εξομολόγηση των παθών. Σφαλισμένα γερά τα χείλια μην τύχει και κάτι ξεφύγει απ’ τα ανομολόγητα μυστικά κι ο φλύαρος άνεμος το διαδώσει. Μόνο τα μάτια ανοιγοκλείνουν λίγο κοιτώντας στο άπειρο δικάζουν δίχως ήχους δυνατά φωνάζουν.<br...

Δράμα Αν και διάβηκαν αιώνες και χιλιετίες από τότε που έλαβε χώρα η πρώτη μορφή βίας μέσα στην οικογένεια? τίποτα δεν έχει αλλάξει… Αν και ο άνθρωπος «εξελίχθηκε» κι έφτασε σε υπερκόσμιους πλανήτες και μπορεί πλέον να μελετάει με άνεση το Σύμπαν… παράλληλα έχει και την «αχίλλειο φτέρνα» του, η οποία τον ευτελίζει, τον καταστρέφει και τον γυρνάει στα παλαιά βήματα του...