Πρόκειται για θέματα που αναλύονται μέσω των χαρακτήρων του έργου και των εμπειριών του καθενός από το παρελθόν του. «Το μοτίβο της ατέρμονης αναμονής της πρώτης πράξης παραπέμπει στο μπεκετικό δραματουργικό σύμπαν, ενώ η δεύτερη πράξη βρίθει αποκαλύψεων και αναγνωρίσεων των δραματικών προσώπων, οι οποίες θυμίζουν τις περίτεχνες πλοκές της αρχαίας τραγωδίας. Η γλώσσα του έργου είναι ποιητική, παραπέμποντας σε συρραφή στίχων, οι οποίοι δημιουργήθηκαν για να συνθέσουν τελικά μία λυρική δραματουργία», αναφέρει η Επίκουρη Καθηγήτρια του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ, Κατερίνα Διακουμοπούλου, στο επίμετρο της έκδοσης.