Η Λητώ Χανδρή το άκουγε συνέχεια το πρώτο καλοκαίρι της δεκαετίας του ’80 στην Ύδρα (και φανταζόταν ότι ήταν στο «παλιό» Μεξικό, στην αγκαλιά ενός φιλήδονου μαφιόζου, μπορεί και του ίδιου του Φράνκι). Η Γαλάτεια Ριζάρη μάλλον δεν το έχει ακούσει ποτέ (ούτε στην Ύδρα νομίζω ότι έχει πάει). Πολλά χρόνια μετά το 1956 (κι από το 1980 κι από το 1997), η τύχη θα φέρει τις δυο τους αντιμέτωπες σε ένα άλλο Μοντερέι, υπόδειγμα εστιατορίου με πειραγμένη (και ψιλοαδιάφορη) κουζίνα, συνοδευόμενες από δυο άντρες που θα τις περιμένουν στο τραπέζι ενόσω οι δυο τους στις γυναικείες τουαλέτες… Τέλος πάντων, θα διαβάσετε.