Η Τελευταία παγίδα είναι το τρίτο σε χρονολογική σειρά από τα τρία ανέκδοτα θεατρικά έργα του λογοτέχνη και διπλωμάτη Αλέξανδρου Μάτσα. Γράφτηκε μέσα στη δεκαετία του 1960 στη γαλλική γλώσσα με τον πρωτότυπο τίτλο Le dernier piege. Το 1969 εστάλη στον Βρετανό σκηνοθέτη Peter Brook για να παρασταθεί στο Θέατρο Aldwych. Εκείνη τη χρονική στιγμή το σχέδιο δεν ευοδώθηκε και λίγο αργότερα ο συγγραφέας απεβίωσε αιφνιδίως. Το σπάνιας ιστορικής αξίας θεατρικό κείμενο που τον καθιστά εκπρόσωπο του πολιτικού θεάτρου στην Ελλάδα θίγει τις θηριωδίες των Ναζί και το ζήτημα της μνήμης-λήθης που προβλημάτιζε τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος –θύτες και θύματα– ταλανίζοντας την ελληνική και παγκόσμια συνείδηση.