Το βιβλίο επιχειρεί µια διαφορετική τοιχογραφία των πρώτων τριάντα χρόνων της Γ΄ Γαλλικής Δηµοκρατίας, εστιάζοντας στην ανασυγκρότηση και στον τρόπο λειτουργίας της Αστυνοµίας του Παρισιού µετά την Παρισινή Κοµµούνα. Βασικό όχηµα της έρευνας είναι ο αστυνοµικός φάκελος που σχηµατίστηκε µέσα από την πολυετή µυστική παρακολούθηση του σοσιαλιστή Παναγιώτη Αργυριάδη. Μέλος της Β΄ Διεθνούς, εκδότης σοσιαλιστικών εντύπων, µάχιµος δικηγόρος και προνοµιακός συνοµιλητής αναρχικών και σοσιαλιστικών οµάδων, ο Αργυριάδης παραµένει δραστήριος πολιτικά µέχρι τον θάνατό του και συγκροτεί ένα προσωπικό και ελαφρώς ιδιόµορφο διεθνές πολιτικό δίκτυο που παρουσιάζεται εδώ για πρώτη φορά. Ο φάκελός του εξετάζεται κατά αντιπαράσταση µε άλλες πηγές και η έρευνα θέτει ξανά το ζήτηµα εξέτασης του αστυνοµικού αρχείου ως ιστορικής πηγής. Αναδεικνύονται ο ρόλος της γραφειοκρατίας, καθώς και οι αστυνοµικές πρακτικές καταστολής και επιτήρησης, και υπογραµµίζεται η επίδρασή τους σε κοινωνικές και πολιτικές οµάδες.