Αν οι Μούσες υπήρχαν, θα τρέφονταν με έρωτα. Αφού υπάρχουν, αλλά ο έρωτας πεθαίνει, προσποιητά θέλουν να σκοτώσουν τον καλλιτέχνη.
Οι τέσσερις Μούσες είναι οι τέσσερις ακραίες εκδοχές του έρωτα, του πάθους. Γεννιούνται, ζούνε και πεθαίνουν στο μυαλό, πλάι στα συναισθήματα τα οποία συχνά χειρίζονται βλοσυρά, χρησιμοποιώντας τα μόνο και μόνο για να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
Αν οι Μούσες υπήρχαν, θα ήταν μια εξιδανικευμένη ιδέα έρωτα. Αφού υπάρχουν, μήπως ο έρωτας είναι αφανής μέχρι να τον βρουν;
Αν αγαπούσα εσένα κι όχι την αναίσθητη τη Μούσα,
σ’ το υπόσχομαι, καρδιά μου, άλλον πώς θα λαχταρούσα;
Λατρεύω τη Μούσα και θυσία την ψυχή μου της τη δίνω,
όσο κι αν η διαβολική φωνή κραυγάζει δίπλα σου να μείνω.
Μια τολμηρή ποιητική προσέγγιση του Έρωτα και του Πάθους μέσα από αυτή τη συλλογή με στίχους σε τέσσερις παραλλαγές.