…Μα ευτυχώς βυθίστηκες κι εσύ, στο δικό µου µέσα, στο αλύτρωτο. Και όλα τελείωσαν. Φύκια και πόθοι τροφή για πεινασµένα ψάρια. Περίσσεψε µόνο ένα αχ στην όχθη και ανάµεσα σε τούτες τις γραµµές, η ανάµνησή σου κι ένα κύµα....