Η νέα ποιητική συλλογή, Εκρήγνυμαι, της Αντιγόνης Κατσαδήμα αποτελείται από σαράντα οκτώ ποιήματα, που είναι προϊόντα παρατήρησης του κόσμου και του αστικού τοπίου καθώς και συνομιλίας μαζί τους. Ενώ ο κόσμος ως έννοια αποκτά πολιτικές, κοινωνικές και υπαρξιακές διαστάσεις, η γραπτή απόδοσή του λειτουργεί ως απόσταγμα, στο οποίο η ποιητική γλώσσα έχει παρέμβει για να το διαποτίσει με τη δική της ταυτότητα. Κάποια ποιήματα γράφτηκαν με αφορμή τον αφουγκρασμό της φύσης - γης, κάποια στην περίοδο της καραντίνας και άλλα υπό διπλή οντότητα, σε ισπανικά-ελληνικά ή αγγλικά-ελληνικά ως κείμενα δυναμικής γραφής όπου το στοίχημα είναι η συνάντηση ποιητικής μεταγλώσσας και ισοδυναμίας. Επίσης, μερικά ποιήματα έχουν ήδη δημοσιευτεί σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά, καθώς κάθε συμβάν δημοσίευσης είναι και μια ένδειξη ότι το ποίημα εθεάθη, άρα προκρίθηκε ως προϊόν ανάγνωσης στο κοινό, εκτέθηκε στο χρόνο και στην κρίση τουλάχιστον ενός. Όλα τα ποιήματα της ποιητικής συλλογής Εκρήγνυμαι πληρούν την ιδέα ότι οι εποχές της γλώσσας ορίζονται από τις συναντήσεις των ανθρώπων. Αυτή είναι η πρώτη εννοιολογικά κεντρική ιδέα που τα αγκαλιάζει. Η δεύτερη ιδέα αφορά στο περιεχόμενό τους, ότι το στοιχείο της φωτιάς αγγίζει το ανθρώπινο «είναι» αλλά και τη φύση, τη φύση που καίγεται από τις ελλείψεις των Αρχών και τα εγκλήματα των ανθρώπων.