ξεφλουδίζοντας εγκαύματα– κι η μάνα στο πείσμα να μεγαλώσουν τα παιδιά της· η φούστα της αερίζει όπως τα χείλη πάνω στη φυσαρμόνικα μια γλυκιά ιεροτελεστία ο γείτονας βολεύεται στις ήσυχες μέρες του θρονιάζεται σε μια σε μια γαλήνη από παραίτηση κι ο ίσκιος σου βαραίνει ζητά έρεισμα να συνεχίσει λίγο ακόμα λίγο ακόμα...