Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να διερευνήσει όψεις της –υπό οικοδόμηση– επαγγελματικής ταυτότητας εκπαιδευόμενων εκπαιδευτικών μέσα από τις αναστοχαστικές τους διαδικασίες, στο πλαίσιο της Πρακτικής Άσκησης. Πραγματεύεται θεωρητικά έννοιες όπως πεποιθήσεις και πρακτική γνώση των εκπαιδευτικών και συζητά κριτικά προσεγγίσεις θεωρητικών του αναστοχασμού, που προτείνουν διαφορετικές διαδρομές και τρόπους για την επίτευξή του. Τέλος, το βιβλίο παρουσιάζει και αναλύει έναν αριθμό αναστοχαστικών καταγραφών εκπαιδευόμενων εκπαιδευτικών που φωτίζουν τον θεωρητικό λόγο και εξεικονίζουν παραδειγματικά τον αναστοχασμό ως μια διαδικασία προσωπικής νοηματοδότησης του εκπαιδευτικού έργου.