Είναι σαφές ότι τα πανεπιστήμιά μας «παράγουν» πτυχιούχους των περισσότερων γνωστικών πεδίων, διεξάγουν έρευνα και προάγουν την επιστήμη. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για έναν πρωτόγονο και άκομψο φονξιοναλισμό εφόσον το πανεπιστήμιο, παρά τις όποιες όψεις ανομίας, εκπληρώνει την «αποστολή» που του έχει αναθέσει η κοινωνία. Λειτουργεί ως επιλεκτικός φορέας, τοποθετεί τα άτομα στην επαγγελματική και την κοινωνική ιεραρχία και τελευταίο, άλλα όχι έσχατο, νομιμοποιεί το κοινωνικο-οικονομικό σύστημα που το φιλοξενεί.