Ποια είναι η σχέση της εθνογραφικής έρευνας με τη διαδικασία της ανάλυσης; Τα είκοσι ένα δοκίμια του συλλογικού τόμου ανοίγουν νέους δρόμους στην εθνογραφική ανάλυση. Οι συμμετέχοντες, προερχόμενοι από το πεδίο της ανθρωπολογίας, αλλά και από ποικίλες διανοητικές και μεθοδολογικές παραδόσεις, αναζωογονούν την ανάλυση, αρνούμενοι να την εκλάβουν ως μια αφηρημένη, ασώματη πρακτική. Εμβαθύνουν σε ποικίλα ζητήματα με τα οποία έχουν έρθει αντιμέτωποι ως εθνογράφοι κατά τη διεξαγωγή μιας έρευνας, αμφισβητούν προσλήψεις της εθνογραφίας είτε ως μυστικοποιημένης, είτε ως μηχανικής διαδικασίας, και διατυπώνουν ο καθένας μια πρόταση ενός πρωτοκόλλου εμπλοκής της έρευνας και της ανάλυσης σε συγκεκριμένο κάθε φορά εθνογραφικό πλαίσιο. Κοινός άξονας αυτών των εμπειρικών-βιωματικών και συνάμα θεωρητικών κειμένων είναι η σύμπλευση της εθνογραφικής διαδικασίας με την ανάλυση, η οποία αναδεικνύει την ανάλυση ως εγγενές συστατικό στοιχείο της εθνογραφικής δουλειάς, και ταυτόχρονα προσδίδει στην εμπειρία της εθνογραφικής έρευνας μια παιγνιώδη, πειραματική διάσταση. Τα θέματα που περιλαμβάνονται, κυμαίνονται από τη γλώσσα και το σώμα μέχρι την τεχνολογία και τους τρόπους συνεργασίας, καλώντας τους αναγνώστες να επικεντρωθούν στο ευφάνταστο έργο που πρέπει να εκτελεστεί για την εκπόνηση ενός ερευνητικού εγχειρήματος. Οι συγγραφείς, μέσω της ανταλλαγής αντικειμένων, της χρήσης σχεδίων, εικόνων, έξυπνων κινητών τηλεφώνων, ηχογραφήσεων, μέσων κοινωνικής δικτύωσης κ.ά. ως αναλυτικών συσκευών, επιδεικνύουν τρόπους ανάλυσης δεδομένων που σκόπιμα επιδιώκουν την ανάδειξη της πειραματικής σκέψης στην εθνογραφία και μέσω της εθνογραφίας.