«Να ήμουν αετόπουλο, στα ύψη να πετούσα κι από ψηλά να έβλεπα όλα όσα επιθυμούσα…» Και ποιος δεν θα ’θελε να ήταν αετόπουλο – έστω για λίγο. Να μην έχει εχθρούς να τον κυνηγούν, να ζει στην κορυφή της πυραμίδας! Κι όμως, ο Πέτι δεν είναι σίγουρος αν είναι ευχαριστημένος που είναι αετόπουλο. Αναρωτιέται, μάλιστα, μήπως θα ήταν καλύτερα αν ήταν κάτι… διαφορετικό. Ας τον παρακολουθήσουμε στον αγώνα του να νιώσει όμορφα μ’ αυτό που είναι… «Ένας αετός είσαι. Αετίσιο θα ’ναι το βλέμμα σου, αετίσιο και το πέταγμά σου. Εξάσκησε και δυνάμωσε τα φτερά σου και πέτα! Δεν σου χρειάζεται να μιμηθείς κανένα άλλο πλάσμα! Είσαι μοναδικός!»