Τα 23 αυτά διηγήματα καλύπτουν όλο το φάσμα των συγγραφικών του θεμάτων: ιστορίες με μυθολογικό ή ονειρικό χαρακτήρα, κοινωνικά θέματα, αλλά και επιστημονική φαντασία, ένα πεδίο που ο Βουτυράς, πρώτος απ’ όλους, από την περίοδο εκείνη αρχίζει να καλλιεργεί συστηματικά. Κεντρικά πρόσωπα είναι ένας κόσμος από «αντιήρωες»: Άνθρωποι λοξοί και περιθωριοποιημένοι, φαντασιόπληκτοι και μεγαλοϊδεάτες, απόκληροι και αντικοινωνικοί, ατίθασα παιδιά και καταπιεσμένες γυναίκες, και κάπου μέσα σ’ αυτούς και ο ίδιος ο Χριστός.
Στο ομότιτλο φανταστικό διήγημα «Η επανάσταση των ζώων» εκφράζει έντονα την πρωτοποριακή φυσιοκεντρική του θέση, ότι η υπερεκμετάλλευση και κακοποίηση των ζώων και της φύσης από τον ανθρώπινο πολιτισμό αναπόφευκτα θα αποφέρει και την τιμωρητική «επανάσταση» της φύσης εναντίον του.