Κοιτάζω το δέντρο το από χρόνια ξεχασμένο με κιτρινισμένα φύλλα, με κλαδιά ξερά και μου μιλά... Μιλά στην ψυχή μου καθώς το αγγίζω. Η ενέργεια του, κυλά στις φλέβες του κορμιού μου σαν λάβα Ίασης. Δεν θέλω να ξυπνήσω εδώ θα μείνω σε αυτό το υπέροχο τοπίο με τα χρώματα του ονείρου, σε αυτή την ουτοπία που μου χαρίζει ενέργεια και χαρά. Τίποτε άλλο δε χρειάζομαι μη με ξυπνάτε....