Και μια αδιανόητη τραγωδία, απ’ αυτές που κανείς δεν περιμένει να συμβούν στους κόλπους μιας τέτοιας οικογένειας και σε μια ενορία φιλήσυχων και καθωσπρέπει ανθρώπων, στα προάστια του Μπουένος Άιρες: Το κορμί της μικρότερης αδερφής βρίσκεται τεμαχισμένο και καμένο σε μια αλάνα. Τριάντα χρόνια αργότερα το έγκλημα παραμένει ανεξιχνίαστο, πράγμα, σύμφωνα με τη συγγραφέα, «όχι ασυνήθιστο για την Αργεντινή, όπου ένα σωρό γυναίκες δολοφονούνται, δίχως ποτέ να βρεθεί ο ένοχος».

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, υπάρχει ένα άλλο έγκλημα πίσω από το έγκλημα. Και η ενοχή αποδεικνύεται θέμα σχετικό, ανάλογα με την πλευρά που επιλέγει να σταθεί κανείς.

Εφτά πρόσωπα που συνδέονται με την τραγωδία δίνουν τη δική τους οπτική και η αποτρόπαιη αλήθεια (ή το σημείο της αλήθειας μέχρι το οποίο ο καθένας από τους αφηγητές αντέχει να φτάσει) θα αποκαλύψει τη σκληρότητα που μπορεί να ξυπνήσει ο θρησκευτικός φανατισμός, τη συνενοχή των φοβισμένων και των αδιάφορων, αλλά και τη μοναξιά και την απομάκρυνση όσων επιλέγουν να ακολουθήσουν το δικό τους μονοπάτι, εκείνων που κατασκευάζουν τον δικό τους καθεδρικό, χωρίς Θεό.