Απόλλων, θεός του Φωτός, θεός της Μουσικής, θεός της Ιατρικής, θεός της Τοξοβολίας, θεός των Μυστηρίων, θεός της Μαντικής τέχνης. Ο θεός που ίδρυσε το πιο φημισμένο μαντείο όλων των εποχών, μαντείο που το επισκέπτονταν καθημερινά πλήθος κόσμου από όλες τις κοινωνικές τάξεις, για να θέσουν τα ερωτήματά τους και να πάρουν τις ξακουστές απαντήσεις της Πυθίας. Ένας θεός που, όπως και οι άλλοι θεοί, επενέβαινε στις υποθέσεις των ανθρώπων και όσον αφορά τους Έλληνες, τουλάχιστον στην Τροία, τάχθηκε εναντίον τους. Θεός για τον οποίο οι άνθρωποι έγραψαν παιάνες. Διόνυσος, θεός κατακτητής, αφού φέρεται να έχει κατακτήσει σχεδόν όλο τον τότε γνωστό κόσμο, θεός Βάκχος, θεός δηλαδή που ίδρυσε τις Βακχικές τελετές και τα Βακχικά μυστήρια, θεός που ανακάλυψε το αμπέλι και το κρασί. Θεός για τον οποίο οι άνθρωποι έγραψαν Διθυράμβους. Και οι δύο έγιναν θεοί, γιατί πατέρας τους ήταν ο Δίας. Ο Απόλλωνας, που συμπεριλαμβάνονταν στους δώδεκα θεούς του Ολύμπου, είχε επίσης μητέρα θεά, ενώ ο Διόνυσος μια κοινή θνητή, που όμως έγινε κι αυτή θεά. Τα έργα, λοιπόν, και τις ημέρες των δύο αυτών θεών θα παρακολουθήσουμε σ αυτό το βιβλίο.