Η ποίηση του Αρχίλοχου αποτελεί από µόνη της ένα οξύµωρο. Εµβληµατική παρά την αποσπασµατικότητά της, αντιπροσωπευτική παρά την κατίσχυση του ποιητικού «εγώ», σύγχρονη παρά την παλαιότητά της, προσφέρει την ευκαιρία στον σηµερινό αναγνώστη να φτάσει στις ρίζες της προσωπικής καλλιτεχνικής έκφρασης και να ανακαλύψει εκεί την πρώτη εκδήλωση του ανθρωποκεντρισµού στην τέχνη. Ο Αρχίλοχος ήταν ο πρώτος που περιβλήθηκε τον τίτλο του ποιητή όπως τον γνωρίζουµε σήµερα και ο µόνος, ίσως, που τόσο επάξια θα τον διατηρήσει στο µέτρο και στον βαθµό που θα αποδεικνύει πάντα πως η ποίηση είναι η τέχνη της ζωής. Το βιβλίο αυτό αποτελεί µια ακόµα προσπάθεια να µεταφερθεί ο λόγος του στα νέα ελληνικά και να σχολιαστούν οι τρόποι και οι τόποι γραφής του, χωρίς όµως να φεύγει στιγµή από τον ορίζοντα και το πεδίο της πρόσληψης η αισθητική απόλαυση και το λυτρωτικό αίσθηµα που προκαλεί η επαφή µε τους στίχους αυτούς που ταξίδεψαν µέσα στον χρόνο, µέσα στον άνθρωπο, µέσα στον κόσµο.