Κατά τη δεκαετία του 1960 η τεχνοκριτική και η θεωρία της τέχνης στις ΗΠΑ θέλησε να αποτινάξει τη «βαριά σκιά» του Clement Greenberg, του σημαντικότερου «απολογητή» του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, που είχε κυριαρχήσει στην αμερικανική καλλιτεχνική σκηνή τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες. Ο ιστορικός της τέχνης Leo Steinberg, υπήρξε ίσως ο επαρκέστερος πολέμιος της φορμαλιστικής θεωρίας του Greenberg. Στο παρόν κείμενο (πρωτοδημοσιεύθηκε το 1972) ο Steinberg όχι μόνο ανασκευάζει τα επιχειρήματα του Αμερικανού τεχνοκρίτη και συστηματοποιεί τις δικές του ιδέες με αφορμή το έργο του «νεονταντά» καλλιτέχνη Robert Rauschenberg, αλλά την ίδια στιγμή, μέσω μιας αναδρομής στην τέχνη της δυτικής παράδοσης, αρθρώνει έναν νέο θεωρητικό λόγο που στην ιστορία της αμερικανικής τεχνοκριτικής επέχει θέση αλλαγής παραδείγματος.