Στην καθημερινή ζωή, στην καθημερινή μας επικοινωνία οι λέξεις διαρκώς μεταπλάθονται. Η σημασία τους αλλάζει. Το νόημά τους μετουσιώνεται από πρόσωπο σε πρόσωπο, από εποχή σε εποχή. Στην πολιτική σύγκρουση κατεξοχήν, οι σημασίες και τα νοήματα δεν είναι όπλο της πολιτικής μάχης. Είναι αντικείμενο της πολιτικής μάχης. Οι λέξεις φορτώνονται με σημασίες, ώστε να εξυπηρετήσουν σκοπούς ή εκκενώνονται από τις σημασίες τους όταν αυτές λειτουργούν ως ασπίδα απέναντι σε κάθε σχέδιο επιβολής και εξουσίας. Η εξουσία βρίσκεται στην άκρη της γλώσσας και όχι στην άκρη της κάνης. Στις λίγες αυτές σελίδες αναδιατυπώνονται υπό το κριτήριο της απελευθέρωσης των νοημάτων –θέλω να πιστεύω– λέξεις και έννοιες της καθημερινής πολιτικής σύγκρουσης, που άλλοτε εγκλωβίζουν τη σκέψη μέσα από την μηχανική του αυτονόητου ή άλλοτε την εντάσσουν σε ένα συγκεκριμένο δρόμο κατανόησης του κόσμου. Έτσι, η συνάντηση με τον πιο σκληρό πυρήνα του περιεχομένου, μπορεί να την καθιστά ακίνδυνη αν εκπέμπεται ως «απειλή» ή να την μετατρέπει σε όπλο απόκρουσης κάθε διαστροφής. Και συνεπώς αυτοπροστασία της σκέψης.