Μια κάμπια μετακινείται έρποντας σε έναν θάμνο, όπου προκαλεί ζημιές, γιατί τρέφεται με τα φύλλα του… Αλλά να που μια μέρα αρχίζει να πλέκει ένα κουκούλι, μέσα στο οποίο κλείνεται και, μετά από λίγο, ξεπηδάει μια πεταλούδα που πετάει, ανάλαφρη, ελεύθερη, και τρέφεται με το νέκταρ των λουλουδιών. Όμοιως, ο άνθρωπος που αποφασίζει να εισέλθει στον εαυτό του για να διαλογισθεί πάνω στην ανάγκη να μην ενδίδει πλέον στις εγωιστικές του ορέξεις, απελευθερώνει νέες δυνάμεις, και μετά από λίγο χρόνο, όπως η κάμπια, βγαίνει σαν μια πεταλούδα και πετάει μακριά…
Η πεταλούδα είναι ένα σύμβολο της ψυχής που έχει ξεπεράσει όλους τους περιορισμούς.»