Le souvenir comme un long cri inextinguible. Un cri d’amour, de chagrin, de rage, de douleur et d’emerveillement. Le cri d’une femme, d’une mere. Le cri d’un corps et d’une conscience. Pour un fils, un bebe, un petit garcon, un jeune homme au destin tragique, a la vie trop tot brisee. Dans les meandres secrets de la memoire, les temps s’entrechoquent, les lieux, les evenements, les emotions, les desirs, les peurs, les prieres se melent et se succedent, deferlent sur le lecteur dans un chaos organique et irresistible. Un chaos dont le fil rouge est la vie d’une femme, d’une mere. Et de son enfant disparu. Η ανάμνηση ως μια μακρά, άσβεστη κραυγή. Μια κραυγή αγάπης, θλίψης, οργής, πόνου και θαυμασμού. Η κραυγή μιας γυναίκας, μιας μητέρας. Η κραυγή ενός σώματος και μιας συνείδησης. Για έναν γιο, ένα μωρό, ένα μικρό αγόρι, έναν νέο άντρα με τραγική μοίρα, μια ζωή που διαλύθηκε πολύ νωρίς. Στους μυστικούς μαιάνδρους της μνήμης, ο χρόνος συγκρούεται, τόποι, γεγονότα, συναισθήματα, επιθυμίες, φόβοι και προσευχές αναμειγνύονται και ακολουθούν ο ένας τον άλλον, κατακλύζοντας τον αναγνώστη μέσα σε ένα ακαταμάχητο, οργανικό χάος. Ένα χάος του οποίου κοινή συνισταμένη είναι η ζωή μιας γυναίκας, μιας μητέρας. Και του νεκρού παιδιού της. Memory as a long, unquenchable cry. A cry of love, sorrow, rage, pain and wonder. The cry of a woman, a mother. The cry of a body and a conscience. For a son, a baby, a little boy, a young man with a tragic destiny, a life shattered too soon. In the secret meanders of memory, time collides, places, events, emotions, desires, fears and prayers mingle and follow one another, sweeping over the reader in organic, irresistible chaos. A chaos whose common thread is the life of a woman, a mother. And of her missing child. Μarc Moreigne, Paris, 29.10.2023 Επιμέλεια κειμένων: Julie Ward, Marc Moreigne, Σουσάνα Καλέμου