«Την πρώτη φορά που είδα τον Λούτσο, δεν εντυπωσιάστηκα. Ψηλός, αδύνατος, με βλέμμα διαισθητικό που παρατηρούσε τα πάντα, είχε έρθει παρέα με τον μεγάλο μου αδελφό. Εγώ καθόμουν στο ολοκαίνουργιο γραφείο μου, δώρο γενεθλίων από τους γονείς μου, και τακτοποιούσα τα χαρτάκια μου, τους πρώτους στίχους που ξεπηδούσαν από την ανυποψίαστη εφηβεία μου. Ο αδελφός μου με χαιρέτησε με τρυφερότητα και μου...

Πέρασα όμορφα εκείνο το μεσημέρι! Την άκουγα να μιλάει, να γελάει χαρούμενη, να περιγράφει καταστάσεις από τη ζωή της, πλάκες που έκανε στο παρελθόν με τους φίλους της. Ήταν το κέντρο της παρέας. Παρ’ όλη την ιλαρότητα όμως που χαρακτήριζε την αφήγησή της, διέκρινα κι άλλα πράγματα στα μάτια της. Ένοιωθα πως η γυναίκα που είχα μπροστά μου είχε κι άλλα πράγματα να πει πέρα απ’ τις πλάκες. Την...

Μια διαφορετική εξερεύνηση στον χώρο της παρανομίας. Μια τεκμηριωμένη και πρωτότυπη παρουσίαση μεθόδων και τεχνικών απάτης και κλεψιάς μέσα από πραγματικά περιστατικά....

Ασπρόμαυρες φωτογραφίες, στίχοι και μικρά πεζά....

Για την ελληνική ναυτοσύνη του χτες και του αύριο Πάντοτε με ενδιέφερε η ιστορία, γιατί μέσα από την πορεία της μπορείς να κατανοήσεις σε βάθος την ανθρώπινη φύση, σε όλες της τις πτυχές και τις εκφάνσεις. Με ενδιαφέρει εξίσου και η επιστήμη, γιατί είναι η «διαχρονική αριστοκρατία», και προφανώς μαζί με τη φιλοσοφία και την τέχνη αποτελούν τις κινητήριες δυνάμεις της...

Αυτό που λέμε «Σαββόπουλος» δεν υπάρχει. Ο Σαββόπουλος είναι ένας ρόλος που τον έπλασα σιγά σιγά με τα χρόνια: Ο τύπος με τα στρόγγυλα γυαλιά, τις τιράντες, αργότερα το γενάκι, που βγαίνει στη σκηνή, φτιάχνει αυτά τα τραγούδια, κάνει σχόλια και λέει ιστορίες. Είναι ο «Σάββο», όπως τον έλεγε ο συγχω­ρεμένος ο Τάσος Φαληρέας. Είναι ένας άλλος. Εγώ είμαι εγώ. Χώνομαι πολλές...

Ένα αληθινό ταξίδι ζωής που άρχισε απ’ την παλιά Αγχίαλο και έφτασε ως τους Φαίακες και τους Λεχρίτες… «Ο Αδάµ Τουρνάς στα 94 του πια, ακµαίος και διαυγής, εξακολουθεί να γλεντά και να διδάσκει. Αν δε γνωρίζει τα µυστικά της µακροζωίας, ξέρει άριστα εκείνα της καλοζωίας κι ίσως αυτά ευθύνονται, όπως λένε κι οι Λεχρίτες, για την µακροηµέρευσή του!...

1934-1944 Στον πρώτο τόμο αυτού του πονήματος ήπιαμε τις σταγονίτσες της τοπικής μας ιστορίας, μια χρονιά πριν απελευθερωθεί το νησί μας από τον οθωμανικό – τουρκικό ζυγό μέχρι και το τέλος του 1933 και παρακολουθήσαμε τα πρώτα βήματα της ελευθερίας και της ανοικοδόμησης μιας κοινωνίας, που έβαλε τις βάσεις αυτού που είμαστε σήμερα, με δυο κορυφαίες στιγμές, αυτή της...

Και άλλες ιστορίες για τη βία Αληθινές ιστορίες που φανερώνουν τις κρυφές μορφές της βίας. «Δεν ει?ναι το ξυ?λο μο?νο. Mε ε?φτυνε, μου ου?ρλιαζε στα μου?τρα “θα σου δει?ξω εγω?, δεν ξε?ρεις με ποιον τα ε?χεις βα?λει! Ο?που κι αν πας, θα ε?ρθω να σε βρω, ακου?ς; Θα σε βρω! Ε?τσι, για να με φοβα?σαι πα?ντα”!» Το τραυ?μα μπορει? να ε?χει κυματοειδη? επι?δραση. Στο κε?ντρο...

«Kαι μια φορά τουλαχιστον στ? αυτιά του ήχησε ένα κάλεσμα πιο επιτακτικό? το κυνηγετικό κέρας ξύπνησε βαθύτερα ένστικτα, κλήτευσε πιο άγρια, πιο ισχυρά πάθη που ξεπέρασαν τη μνήμη κι εξάλειψαν το χορτάρι, τα δέντρα, τους λαγούς, τα κουνέλια, τις αλεπούδες σε μια ξέφρενη κραυγή έκστασης. Ο δαυλός του έρωτα έλαμψε στα μάτια του? άκουσε το κέρας της Αφροδίτης. Προτού καλά καλά...

«Δεν έχω συγγενείς από όλη μου τη ζωή προσπάθησα να φτιάξω μια πετρώδη νεότητα»΄ (Οδυσσέας Ελύτης) Γεννήθηκα τον Ιούνιο, την εποχή των πρώτων κερασιών. Η πρώτη μου γνωριμία με την ποίηση έγινε το 1986 με τον Αρτύρ Ρεμπώ ο οποίος εκτός από ποιητής ήτο και γκάγκστερ στο «Μιαν εποχή στην κόλαση». Το πρώτο μου βιβλίο το συνέθεσα το 1989, με τίτλο «Σε χρόνο...

...

Η ζωή των Πολωνών Εβραίων υπό το τερατώδες καθεστώς των Ναζί Μια αποκαλυπτική καταγραφή για τους Εβραίους της Βαρσοβίας σ’ ένα συγκινητικό βιβλίο. Στο βιβλι?ο Σημειω?σεις απο? το γκε?το της Βαρσοβι?ας, ο Εμμα?νουελ Ρι?νγκελμπλουμ παρε?χει μια συγκλονιστικη? και δυνατη? περιγραφη? της ζωη?ς με?σα στα ο?ρια του γκε?το της Βαρσοβι?ας κατα? τη δια?ρκεια μιας απο? τις πιο...

«Το βιβλίο αυτό δεν είναι αυτοβιογραφία» σημειώνει ο συγγραφέας στην εισαγωγή του «ούτε εγώ είμαι βιογράφος. Είναι ένα ταξίμι καρδιάς. Μια κατάθεση ψυχής για δύο φίλους. Τον Στέλιο Καζαντζίδη, την ‘’μεγάλη σημαία’’ του λαϊκού τραγουδιού, κατά τον Γιώργο Ζαμπέτα, και τον δημοσιογράφο Πάνο Γεραμάνη, που στήριξε για περίπου 40 χρόνια το καλό ελληνικό τραγούδι από το δικό του...

Εκατό χρόνια από τη γέννηση της Μαρίας Κάλλας. Ένα βιβλίο - ντοκουμέντο στη μνήμη της, ανατρεπτικό, αποκαλυπτικό, έντιμο στην αλήθεια των γεγονότων και της Ιστορίας... Το βιβλίο του Μιχάλη Δημητρίου, καρπός ερευνητικής δημοσιογραφίας και λογοτεχνίας, αποτέλεσμα πολυετούς έρευνας, παρουσιάζει την αυθεντική προσωπικότητα της Μαρίας Κόλλας, με προσφυγή στις πρωτογενείς πηγές, με τεκμήρια και...

Ο διάσημος Γάλλος ιστορικός Michel Winnock σκιαγραφεί το πορτρέτο του μεγάλου πολιτικού ανδρός που έστησε δύο φορές τη Γαλλία ξανά στα πόδια της. Το 1940 μετά την γαλλική πανωλεθρία, και το 1958 στη θύελλα του αδιέξοδου πολέμου της Αλγερίας. Ο Ντε Γκωλ υπήρξε ο μόνος σχεδόν που δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει πως η ελεύθερη Γαλλία ήταν ζήτημα αποφασιστικότητας, πολιτικής και ήθους, τα οποία...

Στον πρόλογο του βιβλίου ο συγγραφέας περιγράφει την αφορμή της δημιουργίας του ως εξής: «Γεννήθηκα στην Ξυλαγανή του νομού Ροδόπης, το χωριό που το στολίζουν γύρω γύρω εξωκλήσια, επάνω σε μικρούς καταπράσινους λόφους. Έζησα εκεί όλα τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις, τραγουδώντας κάλαντα των Χριστουγέννων, χουρατεύωντας με ξιζάπουτα μασάλια, καταγράφοντας παραμύθια, αφηγήσεις κ.ά. Η...

Δύο δεκαετίες μετά την πρώτη του έκδοση (2003), το δοκίμιο του Δημήτρη Καράμπελα για το έργο του Διονύση Σαββόπουλου κυκλοφορεί σε αναθεωρημένη και εμπλουτισμένη μορφή (2024), εξετάζοντας εκ νέου τα μορφικά και πνευματικά διλήμματα που έθεσε ο θεσσαλονικιός τραγουδοποιός παράλληλα με τη λειτουργία της ποίησης και του τραγουδιού στην ύστερη νεωτερικότητα. Διατρέχοντας, χρονικά και θεματικά,...

...

Όταν ήμουν έξι χρόνων, ο πατέρας μου μου είπε ότι θα ξέρω ότι έχω πετύχει στη ζωή μου, όταν σταματήσουν να αναφέρονται σε εμένα ως «η κόρη της Λάτση» ή «η κόρη του Κούρκουλου» και θα είμαι απλώς η «Εριέττα». Αυτό που δε μου είπε ήταν ότι ανάμεσα σε αυτά τα δύο πολύ βαριά επώνυμα θα δυσκολευόμουν πολύ να βρω την ταυτότητά μου. Χρησιμοποιώ συνειδητά τη λέξη «βρω», γιατί η Εριέττα πάντα υπήρχε,...

« …Κάναμε πολλά ραντεβού με τον Βασίλη για να γραφτεί αυτό το βιβλίο. Σε κάθε ένα από αυτά, με περίμενε και μια έκπληξη για τη ζωή του. Μια ζωή σαν παραμύθι, μια ζωή σαν κινηματογραφική ταινία με μεγάλη συναισθηματική φόρτιση και πολλή συγκίνηση. Ο Βασίλης άνοιξε διάπλατα την καρδιά του και μου διηγήθηκε τα γεγονότα όπως ακριβώς έγιναν. Δεν είναι λίγο να πηγαίνεις πίσω σε κείνα τα πέτρινα...