…πάνω στη γέφυρα της ποίησης Η ποίηση είναι για όλους. Ή τουλάχιστον, όπως νομίζω εγώ, έτσι θα έπρεπε να είναι. Κι εγώ μία απ’ όλους είμαι. Γράφω για όσα με άγγιξαν, σαν να ’μαι ένας από σας. Τη θάλασσα, τον έρωτα, τον θάνατο, τον χρόνο που περνάει, την κοινωνία… και την ποίηση: «της ψυχής κύηση, μαζί και λευτέρωμα». Έχει ανάγκη από τέχνη η ζωή μας μπόλικη, και κάπου να ξεδώσουμε με όλα αυτά,...

Και καθώς τελείωνε μία μία τις ποιητικές του συλλογές, αποβλέποντας στο κρατικό βραβείο της ποίησης, λίγο πριν στείλει το νέο έργο του για αξιολόγηση στις Εκδόσεις Κιλίμι, μια μέρα ηλιόλουστη... έπεσε στην αντίληψή του ένας πεινασμένος λύκος που περπατούσε στον δρόμο έξω από το σπίτι του, ψάχνοντας στα σκουπίδια να βρει κάτι για να γεμίσει το άδειο στομάχι του. Στον μονόδρομο που βάδιζε ο...

Η Εσμεράλντα, κατά κόσμον Ναέμα, ορφανή από μικρή, μεγαλώνει σε γκέτο του Γιοχάνεσμπουργκ της δεκαετίας του 1990, όπου προσπαθεί να επιβιώσει και να μείνει αμόλυντη από τη σκληρή και βρώμικη καθημερινότητα της φτώχειας και της ζητιανιάς. Όλα θα αλλάξουν όταν στον δρόμο της βρεθεί ο επιτυχημένος Ολλανδός επιχειρηματίας Σεμπάστιαν Σμιθ. Θαμπωμένος από την ομορφιά της, την περιμαζεύει και της...

ΓΙΑ ΣΕΝΑ… Τα μάτια σου δυο θάλασσες σ’ εκείνες αρμενίζω και πάνω στο πακέτο μου εσένα ζωγραφίζω οι τέμπερες τελειώνουνε η πένα μου στεγνώνει η γόπα καίει τα δάχτυλα και ο ουρανός βουρκώνει έχω έναν χρόνο να σε δω μακριά σου αρμενίζω τα κύματα με κυνηγούν μα η σκέψη μένει πίσω. ΜΑΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ Πλάι στη θάλασσα πατώ κι ο άνεμος σφυρίζει η νύχτα έρχεται βαθιά κι ο πόνος...

Κάποιες φορές ξεχνάμε ότι είμαστε άνθρωποι. Άνθρωποι με ευαισθησίες, άνθρωποι με προβλήματα, άνθρωποι που δεν τους πάνε πάντα όλα καλά. Άνθρωποι που περιστοιχιζόμαστε από άλλους ανθρώπους. Ας πάμε ένα ταξίδι να εξερευνήσουμε εμάς και τους ανθρώπους. Ένα ταξίδι υπαρξιακό, με εμπόδια, με χαρές και λύπες, με απρόοπτα. Σαν όλα τα ταξίδια. Σαν όλες τις υπάρξεις....

ΣΩΜΑ Με το δέρμα μου μπάλες έραψα να ‘χουν να παίζουν τα παιδιά στη γειτονιά, γάντια, να ζεσταίνονται τα χέρια των γονιών μου, έπιπλα έντυσα, ν΄απολαμβάνουν οι επισκέπτες. Στις παλάμες σου άφησα το στέρνο μου να πάλλεσαι, να μην χάσεις τον ρυθμό, μουσικές αρχέγονες ν΄ακούγονται, ν΄ανασαίνουν σε θέατρα ανοιχτά. Ό,τι κέρδισα σ΄αντάλλαγμα ένα ακυρωμένο εισιτήριο στην τσέπη κι ένα...

...

Προσωπική διαδρομή, το ταξίδι στην ύπαρξη. Όπου όλοι μας περνάμε από δρόμους μοιράσματος, αγάπης, διδαγμάτων, πνευματικών αναζητήσεων… Μέσα από στιγμές που ευδοκιμούν την κατάλληλη στιγμή, στη δική τους συναστρία, όταν όλα γύρω μας συνωμοτούν και εναρμονίζονται κατά τη σωστή συγκυρία, για να μας οδηγήσουν στην όλοδικό μας προορισμό. 31 τέτοιες στιγμές ιχνηλατεί η ποιήτρια Μαρία Πολυμήλη στο νέο...