«Σ έναν κόσμο που ξέχασε να βλέπει με τα μάτια της ψυχής, ένας μικρός καπετάνιος ξεκινάει ένα ταξίδι για να βρει την Αγάπη. Με βοηθό ένα μικρό σπουργίτι, θα στρέψει το βλέμμα προς τα μέσα, για να φτάσει στην μόνη και παντοτινή πατρίδα της Αγάπης – την καρδιά.
Ένα ονειρικό παραμύθι που θα φανερώσει στα παιδιά και θα θυμίσει στους μεγάλους το πιο παλιό και πολύτιμο μυστικό: Δεν θα βρεις...
«Σ έναν κόσμο που ξέχασε να βλέπει με τα μάτια της ψυχής, ένας μικρός καπετάνιος ξεκινάει ένα ταξίδι για να βρει την Αγάπη. Με βοηθό ένα μικρό σπουργίτι, θα στρέψει το βλέμμα προς τα μέσα, για να φτάσει στην μόνη και παντοτινή πατρίδα της Αγάπης – την καρδιά.
Ένα ονειρικό παραμύθι που θα φανερώσει στα παιδιά και θα θυμίσει στους μεγάλους το πιο παλιό και πολύτιμο μυστικό: Δεν θα βρεις...
Την φύση, την ζωή, το ανθρώπινο ον ως άγγελο και τέρας, την νιότη υμνεί η ποίηση τού Ηλία Τσέχου, με την 14η συλλογή, κλείνοντας μισό αιώνα δημιουργίας.
Ο Λωτός δεν Ξεχνά συναντά την νεανική γραφή τού δημιουργού, ευτυχές, δονώντας το σύμπαν, άλλα πικρά, άλλα γλυκά! Καταγγέλλει πλήθος το άδικο, κρίνει το αλόγιστο, απορεί με τις πτώσεις τού νου, θωπεύει, συμβουλεύει το άπειρο, συγκινείται να...
Την φύση, την ζωή, το ανθρώπινο ον ως άγγελο και τέρας, την νιότη υμνεί η ποίηση τού Ηλία Τσέχου, με την 14η συλλογή, κλείνοντας μισό αιώνα δημιουργίας.
Ο Λωτός δεν Ξεχνά συναντά την νεανική γραφή τού δημιουργού, ευτυχές, δονώντας το σύμπαν, άλλα πικρά, άλλα γλυκά! Καταγγέλλει πλήθος το άδικο, κρίνει το αλόγιστο, απορεί με τις πτώσεις τού νου, θωπεύει, συμβουλεύει το άπειρο, συγκινείται να...
Γιατί ο χρόνος τα παρασέρνει όλα στο διάβα του και τα μεταβάλλει, και όπως αλλάζει η ζωή τα φέρνει στα μέτρα της. Όμως πάντα είναι οι άνθρωποι με την ίδια λαχτάρα ν’ ανταμώσουν, να συγχωρεθούν και να συγχωρέσουν, ν’ αγαπήσουν και ν’ αγαπηθούν.
Γι’ αυτούς που έφυγαν, καιρό τώρα, με αυτούς που ζουν ακόμα στην Καλή Βρύση, είναι ο τρόπος ο δικός μας για ν’ ανταμώνουμε μέσα απ’ τα κοινά βιώματα...
Γιατί ο χρόνος τα παρασέρνει όλα στο διάβα του και τα μεταβάλλει, και όπως αλλάζει η ζωή τα φέρνει στα μέτρα της. Όμως πάντα είναι οι άνθρωποι με την ίδια λαχτάρα ν’ ανταμώσουν, να συγχωρεθούν και να συγχωρέσουν, ν’ αγαπήσουν και ν’ αγαπηθούν.
Γι’ αυτούς που έφυγαν, καιρό τώρα, με αυτούς που ζουν ακόμα στην Καλή Βρύση, είναι ο τρόπος ο δικός μας για ν’ ανταμώνουμε μέσα απ’ τα κοινά βιώματα...