"Οι γυναικείες μορφές που συναντούσα σ αυτά τα διαβάσματα ήταν όλες φυλακισμένες, απομονωμένες ή αγόμενες και φερόμενες από τη θέληση των ισχυρών. Αναγκαστικά ταυτιζόμουν με το άλλο φύλο· μ εκείνον που δρούσε, εκείνον που οι τέσσερις τοίχοι ενός δωματίου ή ενός κελιού φαινόταν ότι δεν μπορούσαν να του κάνουν τίποτα. Σε ολόκληρη σχεδόν την αναγνωστική μου ζωή ήμουν άνδρας. Στην αρχή με τεράστια...

«Επομένως, τι είναι η Δύση σήμερα; Πρόκειται για μία κουλτούρα μεταξύ των άλλων, η οποία εξασφάλισε την κυριαρχία της μετά την υπερπόντια εξάπλωσή της από το 1492 και εξής, ή είναι, από τον Διαφωτισμό και μετά, το χωνευτήρι ενός συστήματος αξιών που προσβλέπει στην αναγόρευσή του ως οικουμενικό, δηλαδή πέρα από κάθε κουλτούρα, αρχής γενομένης από τη δική της; Έτσι, ύστερα από την οικουμενική...

Στην Τελευταία Τριλογία του Σάμιουελ Μπέκετ εντάσσονται τρία αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας του 20ού αιώνα. Προεκτείνοντας τη διερεύνηση της ύπαρξης στα όρια του ανθρώπινου, ο Μπέκετ καταφέρνει να υποβάλει μια διακριτή ανθρωπιά, η οποία διατηρεί το ίχνος της μέσα από την έκφραση του πόνου, της επιθυμίας, της διάθεσης, ακόμα και στις πιο οριακές στιγμές. Το υποκείμενο, σε μια...

«Φωτιά στους τουρκόσπορους», ή Πώς υποδεχτήκαμε τους Μικρασιάτες πρόσφυγες * Έλληνες μετανάστες στις ΗΠΑ: Λαθραίοι, απόβλητοι και παραβατικοί * Σημαία: σύμβολο εθνικό ή εθνικιστικό; * Πολιτιστική υποχώρηση, ανθρωπιστική έκπτωση * Μικρό, μικρούτσικο φιδάκι, πάντως φίδι * Λαϊφστάιλ, η προοδευτική μάσκα της ξενοφοβίας * Μπούρκα και ανεκτική κοινωνία * Υπατία post it * Η δική μας γκετοποίηση *...

Οι Τρεις Δια?λογοι ει?ναι τρι?α μικρα? κει?μενα σε διαλογικη? μορφη?, που βασι?ζονται στις συζητη?σεις ανα?μεσα στον Μπε?κετ και τον κριτικο? και ιστορικο? τε?χνης Ζορζ Ντιτουι?. Η εμβληματική διατύπωση της καλλιτεχνικής έκφρασης από τον Μπέκετ, «η έκφραση πως δεν υπάρχει τίποτα να εκφραστεί, τίποτα με το οποίο να εκφραστεί, τίποτα από το οποίο να εκφραστεί, καμία δύναμη να εκφραστεί, καμία...

Ένας είναι ο εχθρός, ο μανιχαϊσμός * Η «απολιτικοποίηση» της τρομοκρατίας * Η 17 Νοέμβρη και η ενοχοποιημένη κοινωνία * Η φενάκη της πλειοψηφίας * Αυτός ο Μίκης είναι δικός τους ή δικός μας; * Ιδεολογικός αμοραλισμός και αντίδραση * Ιστορία σε φέτες δεν είναι Ιστορία* Μεγάθυμη ή ράθυμη δημοκρατία; * Προαγωγοί ιδεών, άρα συναυτουργοί * Η Αριστερά δεν είναι κάποιοι άλλοι * Δεκέμβρης 2008 - Μαρφίν...

Το 1996 γνώρισα από πρώτο χέρι –μαζί με τη νεφροπαθή αδελφή μου? πώς πραγματοποιούνται παράνομα οι μεταμοσχεύσεις νεφρού στην Ινδία. Νεαροί Ινδοί πουλάνε το νεφρό τους για να σώσουν από την ασιτία την οικογένειά τους. Πελάτες είναι κάποιοι απελπισμένοι νεφροπαθείς, που παίζουν τη ζωή τους κορόνα γράμματα. Γύρω απ’ αυτόν τον διπλό ανθρώπινο πόνο έχει στηθεί ένα ολόκληρο κύκλωμα από γιατρούς και...

Πριν το Ταξίδι στην Άκρη της Νύχτας, πριν το ταξίδι στο τέρμα του κόσμου που ήταν ο Μεγάλος Πόλεμος και η Μεγάλη Σφαγή, ο στρατιώτης Φερντινάν Μπαρνταμού είναι μόνον ο Φερντινάν: ένα παιδί που μεγαλώνει στην άκρη της ζωής, στο χείλος της αβύσσου. Ένα παιδί που το ταΐζουν ο απόλυτος φόβος, η αχαλίνωτη απόγνωση και υποκρισία. Ένα παιδί που μεγαλώνει στους ρυθμούς της μαύρης κωμωδίας, της...

...

Στο χάραμα της μέρας, χωρίς ν’ ακουστεί, ξανοίχτηκε ένα σκαρί Όσο μάκραινε από το βράχο τόσο πιο πλούσιο το φως ακοντιζόταν έτσι που δεν καταλάβαμε πώς φεύγει η αυγή κι έρχεται η δύση Το πέλαγο κατέβαινε σα φωτεινό ποτάμι Ο αγέρας γινόταν μουσική από αρμονία κι απ’ όνειρο πλασμένος Ήταν γλυκό το πρωινό πάνω από της Γης τον ξύπνο...

Ο ανά χείρας τόμος αναφέρεται στους εξαναγκαστικούς εκτοπισμούς και τις πολιτικές εθνοκάθαρσης που εφαρμόσθηκαν με στόχο τον ελληνικό πληθυσμό των Οθωμανών υπηκόων κατά τους χρόνους του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου. Πηγές για την παρούσα εργασία αποτελούν ντοκουμέντα από τα Οθωμανικά αρχεία. Σε αυτόν τον σύντομο πρόλογο θα ήθελα να δώσω έμφαση σε τρία ζητήματα: Το πρώτο αφορά τις διαφορετικές...

Βερονίκ, μήπως μας ενδιαφέρει και τίποτ’ άλλο πέρα από τον εαυτό μας; Όλοι θα θέλαμε να πιστεύουμε σε μια πιθανή βελτίωση. Που πρωτεργάτες της θα ήμασταν εμείς οι ίδιοι, χωρίς κανένα προσωπικό όφελος για μας. Υπάρχει όμως κάτι τέτοιο; Άλλοι σέρνονται, αυτός είναι ο τρόπος τους, κι άλλοι ενεργούν, αρνούνται να συμβιβαστούν με το πέρασμα του χρόνου – και ποια η διαφορά; Οι άνθρωποι αγωνίζονται...

Αιχμάλωτος των αντιπάλων δεμένος στο κατάρτι τους πλέεις σε τόπους μακρινούς πολύ γνωστούς εις τους γονείς σου· πώς και σε πιάσανε πώς και σε δέσανε δεν ξέρεις μονάχα πολύ καλά ξέρεις την ισόβια κάθειρξή σου, τ’ αναπάντεχα δεσμά που συ ο ίδιος διάλεξες δεσμώτης της αβέβαιης ζωής σου...

Αν η δημιουργία είναι ανάδυση μορφών και νοήματος, αυτό συμβαίνει επειδή συναντιέται με τη ριζική φαντασία, με τη σωματικότητα και την αισθητηριακότητα, με την ενόρμηση και την ασυνείδητη επιθυμία. Αν το έργο τέχνης παραπέμπει στην εργασία του ονείρου είναι επειδή συνδέεται με την πρωταρχική παραστασιακή δραστηριότητα της ψυχής: αυτήν που μετασχηματίζει αδιάκοπα τις πηγές και τα υλικά της σε...

Η διηγηματογραφία του Σωτήρη Πατατζή διαγράφει δύο βασικές τροχιές και δύο αντίθετες κατευθύνσεις: τη στράτευση και την απόσυρση, την πολιτικοποίηση και την ιδιώτευση, τα συλλογικά οράματα και τις ατομικές αγωνίες. Σε τούτο το εκκρεμές της μεταπολεμικής πεζογραφίας, ο ίδιος ξεκινά τη διαδρομή του από τον πόλο της ιδεολογικής υπερφόρτισης (Ματωμένα Χρόνια, 1946), για να κλείσει τον κύκλο του...