...

Αγαπημένη μου, Μου ζήτησες να πάμε το βράδυ στο θέατρο. Είχες μια διπλή πρόσκληση και ο σύζυγός σου βαριόταν να σε ακολουθήσει. Ο δικός μου ήταν ακριβώς δίπλα μου όταν τηλεφώνησες και αμέσως προθυμοποιήθηκε να αναλάβει τα παιδιά, έτσι σου είπα ναι. Για τρεις λόγους. Τα απογεύματα της Κυριακής είναι έτοιμα με την πρώτη ευκαιρία να γίνουν θλιβερά. Δεν ήθελα να φανώ ακατάδεκτη. Ήταν...

...

Τι θα έκανες αν μάθαινες πως ένα πρόσωπο που θεωρούσες χαμένο για πάντα τελικά ζει; Τι θα έκανες αν μάθαινες πως ένα πρόσωπο που θεωρούσες ζωντανό έχει χαθεί δια παντός; Τι θα έκανες αν και στις δύο περιπτώσεις το πρόσωπο ήταν το ίδιο, ο μεγαλύτερος έρωτας που είχες ποτέ; Σε μια ιστορία όπου ο ρομαντισμός προσπαθεί να τα βγάλει πέρα στον κόσμο του σουρεαλισμού, ο έρωτας γίνεται οδηγός σε ένα...

...Έτσι όμορφα τα χρόνια περνούσαν κι όλο μπλέκονταν τα πολύχρωμα υφάδια μου με τα γερά στημόνια του χωριού στης ζωής μου το υφαντό. Υφαίνονταν κι η ψυχή μου σιγά-σιγά με των χρόνων τα ανεξίτηλα γνέματα....

...

...

...

...

Πενήντα χαρακτήρες Der Ohrenzeuge ...

...

Ο πολύς Πλάτων από αφέλεια ή από προσωπική του ματαιοδοξία και ιδιοτέλεια έπλασε τον δικό του Σωκράτη, πολλούς μύθους, το "γενναίο ψέμα" και την ερμαφρόδιτη έννοια του "σοφού βασιλιά" ή του "βασιλιά σοφού", για να εξαφανίσει την έννοια της Άμεσης Αθηναϊκής Δημοκρατίας, την οποία, ως ολιγαρχικός, μίσησε, τόσο ως έννοια, όσο και ως πολίτευμα. Δεν μπόρεσε, τυφλωμένος από το πάθος του για εξουσία...

Με το έργο αυτό, συνέχεια του βιβλίου Η εργατική τάξη στην Ελλάδα. Από την πρώτη συγκρότηση στους ταξικούς αγώνες του Μεσοπολέμου (1997, β έκδ. Κουκκίδα 2015), ολοκληρώνεται η απόπειρα καταγραφής και μελέτης της κοινωνικής ιστορίας της ελληνικής εργατικής τάξης. Η πρώτη, και μέχρι τώρα μοναδική, που δεν είναι αποσπασματική και περιπτωσιολογική. Παρακολουθώντας τη διαμόρφωση της εργατικής...

...

.Έγραφα, λοιπόν, εγώ την αλληλογραφία τους, μαθήτρια αστικής (δημοτικού) στο σχολείο Νανέ τα δύο πρώτα χρόνια, και μετά όταν το πήρε ο στρατός για να το κάνει αποθήκη, όλοι οι μαθητές περάσαμε στο Ζάππειο. Με κάθιζε η γιαγιά στο τραπέζι και με υπαγόρευε αυτά που ήθελε να γράψει. Εγώ, βέβαια, το είχα καύχημα να γράφω τις παραγγελίες της γιαγιάς, και υπερηφανευόμουν για το υψηλό καθήκον της...

Έχουν περάσει πολλές δεκαετίες από τότε. Πολλά Largo έχουν παίξει και ξαναπαίξει στη ζωή μου. Κάνοντας και ξανακάνοντας συμφωνίες με τον Θεό βρίσκομαι κάθε φορά μπροστά σε μια νέα έκπληξη: Ο Θεός, που είναι αξιόπιστος, κάνει το μέρος Του κάθε φορά, ανεξάρτητα από το αν εγώ έχω ξεχάσει ή αθετήσει τις υποσχέσεις μου. Μόνο που τώρα, καθώς βαδίζω στα χρόνια της ωριμότητας, η σχέση αναβαθμίζεται. Το...

...

...

...

Τούτο το αφιέρωμα στη γυναικεία ποίηση φιλοδοξεί, λοιπόν, να αφουγκραστεί το ίδιο και να επικοινωνήσει στο κοινό τον σφυγμό του γυναικείου ποιητικού παρόντος, όπως οξυγονώνεται από τα πάθη και το πάθος των καιρών, όπως γονιμοποιείται από σπόρους τωρινούς, βαθιά σπαρμένους στα χωμάτινα κοινωνικά εδάφη, των οποίων την έξοδο από την αδράνεια και την πρώτη ανάσα στα εγκόσμια κατορθώνουν δεκαέξι...

...

...

...

...