Ένα καυστικό ιστορικό μυθιστόρημα μας μεταφέρει στα χαρακώματα του πρώτου παγκοσμίου πολέμου “Μάθαμε ποιοι είναι οι εχροί μας – οι ψείρες, κάποιοι από τους αξιωματικούς μας και ο ίδιος ο θάνατος”. Αν και ε?χουν περα?σει περισσο?τερα απο? εκατο? χρο?νια απο? την ε?ναρξη του Α’ Παγκοσμι?ου Πολε?μου, το μπεστ σε?λερ Οι στρατηγοι? πεθαι?νουν στο κρεβα?τι ει?ναι...

Μια συλλογή από διηγήματα τρόμου θα μείνουν ανεξίτηλα στη φαντασία σας. «Ορισμένα σπίτια, ο?πως και ορισμε?να προ?σωπα, καταφε?ρνουν με κα?ποιο τρο?πο να δει?ξουν αμε?σως την κακη? τους φυ?ση. Ο?σον αφορα? τα προ?σωπα, δεν χρεια?ζεται να τους προδω?σει κα?ποιο ιδιαι?τερο χαρακτηριστικο?. Μπορει? να διαθε?τουν χαρου?μενη ε?κφραση και ευφυε?ς χαμο?γελο και, ο?μως, λι?γη...

Πρόκειται για ένα σπουδαίο έργο της γαλλικής αστυνομικής λογοτεχνίας, γραμμένο το 1905. Μέσα από εννέα διαφορετικές ιστορίες του Μορίς Λεμπλάν, ακολουθούμε τις περιπέτειες του γοητευτικού, τολμηρού και πανούργου, Αρσέν Λουπέν, ο οποίος χρησιμοποιώντας το πνεύμα και τις εξαιρετικές του μεταμφιέσεις ξεγελάει τόσο τα μελλοντικά του θύματα όσο και τους ντετέκτιβ που τον...

...

An Unequal Defence ...

An Equal Justice ...

The Tale of Genji Γκέντζι, ο «Ακτινοβόλος»: Το προσωνύμιο αυτό, δόθηκε από έναν Κορεάτη μάντη στον γιο του Αυτοκράτορα, κατά την επίσκεψή του στην Αυλή. Ο γηραιός άνδρας που έβλεπε τα μελλούμενα, έκθαμβος από την απαράμιλλη ομορφιά του παιδιού, του συνέστησε να παραιτηθεί από την κούρσα της Διαδοχής του στέμματος και να διάγει έναν βίο κοινότυπο, αν επιθυμούσε να έχει μια...

Καθηγητής της Νεοελληνικής και Συγκριτικής Φιλολογίας, ο Ντέιβιντ Ρικς (γενν. 1959) δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (King’s College) από το 1989 ως το 2020 (σήμερα Ομότιμος). Δημοσίευσε τα βιβλία The Shade of Homer. A Study in Modern Greek Poetry, Cambridge University Press, 1989, Byzantine Heroic Poetry, Bristol Classical Press, 1990, Modern Greek Writing. An...

...

...

Ως μέλος της πιο ένδοξης μυστικής οργάνωσης της Αγγλίας, ο λόρδος Χάντλι υπηρετεί το βασιλιά και τη χώρα του με απόλυτη αφοσίωση και πίστη. Το δικό του καθήκον ως κατήγορου διορισμένου από το Στέμμα είναι να αποδίδει δικαιοσύνη στην αίθουσα του δικαστηρίου. Αναζητά την αλήθεια με πάθος και πείσμα και αγωνίζεται στο πλευρό των ανίσχυρων, μα παραμένει πάντα αποστασιοποιημένος. Ωστόσο το θάρρος...

Από στατιστική άποψη, ο Μπγιορν Ντίμελ έχει διανύσει το μισό της ζωής του. Και φοβάται ότι το μόνο που έχει κατορθώσει μέχρι τώρα είναι μόνο αυτό. Για να αποφύγει την κρίση της μέσης ηλικίας, απευθύνεται στον ψυχοθεραπευτή του, Γιόσκα Μπράιτνερ. Γίνεται αμέσως φανερό ότι ο Μπγιορν δεν έχει βρει απαντήσεις ούτε για τα στοιχειώδη ζητήματα της ζωής. Δεν έχει καν ιδέα για το πώς θα ήθελε να...

Αύριο –αν ξημερώσει, αν πάψει να μαίνεται η καταιγίδα– η Κόρα θα δηλώσει στο ληξιαρχείο το όνομα του γιου της. Ή ίσως, κι αυτή είναι η πραγματική της έγνοια, θα επισημοποιήσει το ποιος θα γίνει.

Γάμος, όχι. Φιλί, ίσως. Άγγιγμα; Επιτρέπεται. Η Τζόσι Μουρ έχει δώσει πολλές ευκαιρίες στην αγάπη και στο αντίθετο φύλο, τέσσερις συγκεκριμένα, αν μετρήσει κανείς τους αποτυχημένους αρραβώνες της, και πέντε, αν προσθέσει και τον πατέρα που εξαφανίστηκε από τη ζωή της και που αποδέχτηκε μόλις πρόσφατα δημόσια την ύπαρξή της. Όταν εκείνος αποφασίζει να ανακοινώσει τη συνταξιοδότησή του με...

Ένα παραδεισένιο βιβλιοπωλείο. Δυο άσπονδοι φίλοι. Και ένα ολόκληρο καλοκαίρι μπροστά τους…

Πλεονεκτήματα ενός καλοκαιρινού έρωτα: Είναι πάντα διασκεδαστικός, πάντα σύντομος και κανείς δεν πληγώνεται.

Η Τζόαν Γκούντγουιν είναι παθιασμένη με τα αστέρια απ’ όταν ήταν παιδί. Άνθρωπος καλοσυνάτος και χαμηλών τόνων, είναι ικανοποιημένη από τη ζωή της ως καθηγήτριας φυσικής και αστρονομίας στο πανεπιστήμιο και ως θείας της Φράνσις.

Ποταμός Μισισιπής, 1861. Όταν ο σκλάβος Τζιμ μαθαίνει ότι το αφεντικό του πρόκειται να τον πουλήσει σ’ έναν άγνωστο στη Νέα Ορλεάνη, χωρίζοντάς τον για πάντα από τη γυναίκα και την κόρη του, καταφεύγει στο κοντινό Νησί του Τζάκσον μέχρι να καταστρώσει ένα σχέδιο διαφυγής...

Το μόνο που χρειάζεται για να βρουν την αληθινή αγάπη είναι τέσσερα ραντεβού, ένα φιλί κι ένας χωρισμός ...

Με βάφτισαν Εμίλια ντελ Βάγιε Κλάρο, έτσι εμφανίζομαι στα κατάστιχα της ενορίας της Λα Μισιόν. Η μητέρα μου επέμενε στο «Ντελ Βάγιε» και ο δον Πάντσο επέβαλε και το επίθετο «Κλάρο», επειδή εγώ δεν ήμουν ένα τυχαίο μπάσταρδο αλλά η κόρη που πάντα ήθελε να έχει.

Μια συγκλονιστική διερεύνηση της αδερφικής αγάπης και του πένθους, του εθισμού και της επανάκαμψης, του πόνου και της ευχαρίστησης.

Σε περίπτωση συντέλειας, θα διάλεγα την Τασμανία. Έχει μεγάλα αποθέματα γλυκού νερού, βρίσκεται σ’ ένα κράτος δημοκρατικό και δε φιλοξενεί ζώα επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Δεν είναι και τόσο μικρή, ωστόσο δεν παύει να είναι νησί, άρα θα μπορέσει πιο εύκολα να αμυνθεί. Γιατί θα μας χρειαστεί η άμυνα, πιστέψτε με.

Ο, συνταξιούχος πλέον, Νικάσιο επισκέπτεται τον εγγονό του κάθε Πέµπτη στο νεκροταφείο της Ορτουέγια. Είναι ένα από τα πολλά παιδιά που έχασαν τη ζωή τους από έκρηξη αερίου σε σχολείο της µικρής αυτής πόλης, ένα δυστύχηµα που συγκλόνισε τη Χώρα των Βάσκων και ολόκληρη την Ισπανία το 1980.