Ο Ίταλο Καλβίνο σχολιάζει ότι οι κλασικοί δε σταμάτησαν ποτέ να μιλάνε για την ουσία των πραγμάτων, αλλά ταυτόχρονα θέτουν δύσκολα ερωτήματα και έτσι η σχολική διδασκαλία κινδυνεύει να τους ταριχεύσει σε μια μουσειακή και σκονισμένη προσέγγιση. Το πάθος του Δημήτρη Μακρή για την αρχαία γραμματεία είναι γι αυτήν ένας φόρος τιμής και η νέα αυτή εκδοχή του Συμποσίου μια πολιτισμική προσέγγιση, που...

Μια σειρά δοκιμίων για το αποτύπωμα που άφησε ο ελληνικός πολιτισμός σε οικουμενικό επίπεδο, ιδίως μέσα από τη λογοτεχνία, τη γλώσσα και τα κορυφαία δημιουργήματα που γράφτηκαν στα Ελληνικά, αλλάζοντας την εξέλιξη του κόσμου. Η συγκεκριμένη μελέτη επικεντρώνεται κυρίως στην ποίηση, που χαρακτηρίζει διαχρονικά την ελληνική πνευματική δημιουργία αλλά παράλληλα διερευνά και άλλες ατραπούς:...

Μια εικόνα που φανερώνεται μέσα από ένα ομιχλώδες παρελθόν, έτσι και η σκιά της γυναίκας αυτής άστραψε σαν πυγολαμπίδα στο σκοτεινό μέρος της ψυχής του, εκεί που κάποτε υπήρχε άπλετο φως… βιαίως όμως η λυχνία έσβησε και μετατράπηκε σε τέχνη που η ψυχή έγνεψε στο θλιβερό αδράχτι της μοίρας, μετατρέποντας το άραχνο… σε χρυσοκεντημένο έργο τέχνης....

...

Θαυμάζω, συμπαθώ, ενδιαφέρομαι. Είναι οι τρεις διεγερτικές λέξεις, κίνητρο και αφετηρία, θα ’λεγα, χωρίς ενδοιασμό, πρόδρομοι, αιτίες, πρόξενοι για κάθε ξεκίνημα, που θα σε απασχολήσει, κατά το μάλλον σοβαρά, και ίσως, αν όχι διαχρονικά, τουλάχιστον για αρκετό χρόνο. Από απλή αίσθηση, γίνεται συμπάθεια, αυτό που μπήκε μέσα σου και δέθηκε με τα ενδιαφέροντά σου και, σιγά-σιγά, καταλήγει οριστικά...

«Είναι μια κατάσταση που αν την περιγράψεις σε κάποιον άσχετο με την υπόθεση, δεν πρόκειται να του κάνει εντύπωση. Βλέπεις, σήμερα είναι γενικά αποδεκτό ότι σε κάποιες περιπτώσεις το άδικο έχει δίκιο – ή και το αντίστροφο». Για τον Τόντορ Στογιάνοφ, αξιωματούχο του Υπουργείου Εμπορίου μιας βαλκανικής σοσιαλιστικής χώρας και συστηματικό καταχραστή κρατικού χρήματος, εκείνο το τελείως...

Ταξιδεύοντας με «Ένα καράβι με σημαία ελληνική», που ενώ όλα δείχνουν πως πρέπει να το εγκαταλείψουμε, εμείς επιμένουμε. Σεργιανάμε στο αστικό τοπίο, διαδηλώνουμε στους δρόμους, κυνηγάμε δράκους στα ψηλά βουνά και αλλόκοτα ψάρια σε σμαραγδένιους βυθούς. Απογειωνόμαστε «Ιπτάμενα και Ανεξέλεγκτα» και κάνουμε βουτιές σε κόλπους με καλοκαιρινά ηλιοβασιλέματα. Μα πάνω απ’ όλα, «Στο φορτηγό με την...

Η Νοέλια, η Πριγκίπισσα της Νότομης, ξεκινά ένα ταξίδι αναζητώντας απαντήσεις για την ανεξήγητη εξαφάνιση του αδελφού της. Στην πορεία της, συναντά ένα τραγόμορφο πλάσμα, έναν μικρό σάτυρο, και αποφασίζει να τον περιθάλψει κρυφά. Καθώς ο σάτυρος μεγαλώνει, αναπτύσσει μαγικές δυνάμεις και παράλληλα, μια βαθιά ερωτική επιθυμία για τη Νοέλια. Μετά από μια επική μάχη των τριών βασιλείων εναντίον...

Το βιβλίο αυτό εδράζεται στη βαθειά πεποίθηση μου ότι η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου χτίζεται πάνω στο οικογενειακό και εθνικό πολιτισμικό υπόβαθρό που διαθέτει. Αυτό το υπόβαθρο, καθώς και η μοναδικότητα της φύσης του, είναι αυτά που προσδιορίζουν την πορεία του στη ζωή, τον χαρακτηρίζουν πλήρως και αποτελούν το κοινωνικό του αποτύπωμα. Το πολιτισμικό υπόβαθρό μας είναι το ισόβιο έρεισμα...

Ένας άνθρωπος που υποφέρει από συντριπτικό πένθος δεν πρέπει να θέτει χρονικούς περιορισμούς στον πόνο, εφόσον αυτός δεν υπακούει, μα να επιτρέπει στον εαυτό του την αυτοέκφραση και την επικοινωνία χωρίς ενοχές. Η αμηχανία των ανθρώπων να αποδεχτούν το πένθος έχει ως αποτέλεσμα –λόγω της διάρκειάς του– το πένθος να επεκτείνεται στις σχέσεις, που τραυματίζονται μέρα με τη μέρα προκαλώντας...

Οι Έρωτος αθόρυβες κραυγές είναι κραυγές που δεν κατάφεραν να βγουν από το στόμα, γι’ αυτό και εντυπώθηκαν στο χαρτί εν είδει ποιημάτων. Συνιστούν μια ποιητική συλλογή με βασικό της θέμα τον έρωτα –και δη τον μονομερή– αλλά όχι μόνο. Υπάρχουν και ποιήματα περισσότερο υπαρξιακά-κοινωνικά. Η δύναμη του πάθους είναι ισοδύναμη με την ένταση μιας κραυγής. Ο έρωτας, άλλωστε, κοινό βίωμα όλης της...

Μετά από µία 40χρονη δηµοσιογραφική πορεία, ο ΗΛΙΑΣ Π. ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ «επιστρέφει» στο νησί του, στη Λευκάδα και προσφέρει ένα διαφορετικό βιβλίο µε πεζά, ποιήµατα, φωγραφίες και πίνακες ζωγραφικής σύγχρονων Λευκαδίων δηµιουργών. Είναι η έκτη λογοτεχνική περιπλάνηση του βραβευµένου δηµοσιογράφου, µε τη ζωή, τον έρωτα, τη µοναξιά σε πρώτο πλάνο αλλά και τη µεγάλη του ερωµένη, τη Λευκάδα, χορηγό...

Το «Νεφέλωμα των Ευχών» εξερευνά τα όρια μεταξύ των λαϊκών μύθων και της «επιστημονικής φαντασίας». Συνάμα αποτελεί την αλληγορική διατύπωση μιας αρχαίας ερώτησης. Τι είναι ο άνθρωπος; Μονάχα μια βιολογική οντότητα, υποταγμένη στην εκάστοτε πραγματικότητα, ή μήπως και ένα κομμάτι του συμπαντικού μυστηρίου, οπλισμένο με τις μοναδικές ευχές που σκαρώνουν οι επιθυμίες και η φαντασία του; Μια φορά...

Εμπειρίες που ωριμάζουν στη σκέψη, πέφτουν και προσγειώνονται στις σελίδες, γίνονται λίπασμα, φυτρώνουν νέοι συλλογισμοί που με τη σειρά τους αναρριχώνται στην εξελικτική πορεία της ζωής, βρίσκουν κάποιο άνοιγμα και πετάνε μακριά, για να μεταφέρουν τη γνώση στο επόμενο βίωμα. Έτσι, ως φύλλα και φτερά λειτουργούν αυτά εδώ τα ποιητικά πεζά, τα πεζά ποιήματα και τα εικαστικά στιγμιότυπα. Χωρίς...

Είκοσι εφτά μικρές ιστορίες. Πρόσωπα που έφυγαν, που ξεριζώθηκαν απ’ τη μανία της μοίρας. Έρωτες που άνθισαν. Έρωτες που δεν πρόλαβαν να γεννηθούν. Από εκείνη που δεν χόρεψε και στάθηκε απέναντι στους άγραφους νόμους του τόπου της μέχρι το ουράνιο τόξο όπου συναντούσε ο φτεροπόδαρος την κόρη του, από τον πρωτόπλαστο και την κυρία Ποθητή μέχρι την Κίρκη και τον Ρόκι, από την Αγιά στην Αμοργό...

Τα πάντα στη ζωή του Παντελή ήταν συνηθισμένα: είχε μια δουλειά που μισούσε, μια σύζυγο που δεν τον κάλυπτε σεξουαλικά και μια πλούσια συλλογή από σπάνιες αιτήσεις. Μέχρι που μια μέρα όλα άλλαξαν… Ακολουθείστε τον σ’ αυτό το σουρεαλιστικό ταξίδι, καθώς τα βάζει με νεκροζώντανους σε παράλληλα σύμπαντα, δαιμονικούς εκπροσώπους τραπεζών και ανδροειδή σε δημόσιες υπηρεσίες. Ή και όχι. Δεν θα σας πω...

...

Μια απόκοσμη συλλογή διηγημάτων, εκτός χρονικού συνεχούς! Το δε?ρμα της μου?σας ει?ναι μια συλλογη? διηγημα?των που η ι?δια η μου?σα κουβαλου?σε και κουβαλα?ει πα?νω στο δε?ρμα της με?σα στους αιω?νες. Ε?νας ε?κπτωτος καλλιτε?χνης, ε?χοντας παλε?ψει με τις αντοχε?ς του και την σαγη?νη της μου?σας καταφε?ρνει να καταγρα?ψει μερικε?ς απο? τις ιστορι?ες που του φανε?ρωσε. Ιστορι?ες που μιλα?νε...

Μια ζωή γόνιμη, με αδιάκοπη εργασία, ποτέ όφκαιρη, δημιουργική, επίμονη, με συνεχή προσφορά σε όλους μας, η Κωνσταντούδαινα ήταν αυτό που λένε άνθρωπος του καθήκοντος. Και κυρίως ταπεινή, «ό,τι θωρώ μπροστά μου μπατάρω», έλεγε για τα εβδομήντα πέντε χρόνια δημιουργικής ζωής. Ήθελε να είναι αυτοδύναμη, ανεξάρτητη, και συχνά σχολίαζε, όταν κάποιος δεν ήταν συνεπής στη δουλειά που του ανέθετε και...